Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jedno wrogie słowo
kaleczące prawdę
czasem wystarczy
aby odebrać siły życiowe

człowiek to nie kamień
przydrożna roślina
w glebę wrośnięta
odporna na wiatry i burze

osoba czuła złączona
więzami uczuć wzajemnych
chwieje się od złego języka

im większa waga uczuć
tym bardziej boleśnie
krwawią zadane razy

i nie ma odpowiedzi
dlaczego miłość
bywa tak okrutna

Opublikowano

podmiotem lirycznym zapewne jest osoba zakochana, której przedmiotem wypowiedzi jest ból, który opcjonalnie może być zadawany między innymi i przede wszystkim /w tym wypadku/ w formie słowa.

podmiot liryczny oznajmia, że doprawdy jedno słowo może poważnie zranić i osłabić. tym bardziej, jeżeli jest ono niezgodne z prawdą. z drugiej strofy zostawiłbym jedynie wers pierwszy. trzeciej zwrotki pozbyłbym się całkowicie.

jeżeli chodzi o stwierdzenie zaprezentowane w strofie czwartej, mogę odpowiedzieć. mianowicie: albo podmiot liryczny jest niedojrzały albo jego partner albo po prostu trafił na niewłaściwą osobę i powinien zakończyć ów związek, jak najszybciej.

ciężko, prawdę powiedziawszy, więcej interpretować. zbyt wiele dopowiedziane. postarałbym się następnym razem bardziej zaprzyjaźnić z takim środkiem, jak metafora. parę epitetów, personifikacji, to chyba za mało, jak na tekst.

pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_Kruk Mam taki cykl przemyśleń i zdaję sobie sprawę, że to męczące, ale w końcu pewnie mi przejdzie na jakiś czas:) no, ale cóż świat się trochę rozpada, trochę bliżej niż dalej, dlatego wypada mi jakieś epitafium skroić. Dzięki za czytanie i pozdrawiam:)
    • @Arsis np. Mnie:) nawet w chorobie potrafię coś zrobić, jest gotowa kapustka, mleku moczy się pierś:) akurat to nie robię dla siebie, może spróbuję:) jak tam podboje komet?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Berenika97   wiersz pełen smutku, ale i piękna metafor : "Twój dotyk był miękki jak zmierzch, a jednak przecinał myśli jak ostrze sensu, który się wymyka.” - to cudowne zestawienie łagodności zmierzchu z przeszywającym bólem "gdzie czas zwijał się w sobie jak ranne zwierzę.” - to bardzo zmysłowa i bolesna personifikacja czasu. jest to studium stanów lękowych i depresyjnych, w których podmiot liryczny balansuje na cienkiej linii między życiem a egzystencjalnym zanikiem, walcząc z personifikowanym cieniem, który definiuje jego rzeczywistość. Nika. zostaję z pełną podziwu duszą.....
    • @Annna2 Ten wiersz ma w sobie piękny, dwoisty oddech. Najpierw słyszymy głos ziemi, tej bardzo konkretnej,  ozdobionej sensualnymi wrażeniami. To świat bezpieczeństwa i pamięci. Potem otwiera się druga przestrzeń zdefiniowana przez mitologiczne figury i przemawiające przez nie odwieczne opowieści o świecie. A na końcu mamy pęknięcie, między miłością do życia i świata a lękiem przez dniem, jego ogromem.
    • @hania kluseczkaDziękuję! Rzeczywiście świetne są te wiersze - pierwszy jak makabreska, uśmiałam się! Ale drugi -  to próba zachowania człowieczeństwa tam, gdzie odebrano je wszystkim. A dziecku  mówi : "baw się, Kochanie". Przywołał mi na myśl film "Życie jest piękne".  Wcześniej znalazłam tę stronę, nie mogę długo z niej czytać, bo zaraz łzawią mi oczy - przez agresywny kolor. Pozdrawiam 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...