Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w parku

pośród traw zroszonych
dotykiem
dmuchawiec na resztkach godności
pod łopianem namiętnie
kołysze uskrzydloną pszczołę

w oberwanych płatkach rumiankowego bukietu
młoda dziewczyna skrywa tajemnicę
- kocha lubi szanuje
nie chce nie dba żartuje

z włosów na wietrze
czytam spełnienie
splecionych w pocałunku

Opublikowano

nie wiem technicznie nie mam się czego uczepić, bo to skomplikowana forma nie jest:)

pierwszy wers odrzuca- taki czytelnik jak ja który się zaprze to da radę:) ale proponuję coś z tym zrobić, fakt temat wszystkim znany, ale jakoś słowo miłość we wierszach już raczej nie powinno się pokazywać,,, dalej jest miło, umiesz budować ładne zwroty:) Ale dla mnie stanowczo za mało..Pozdrawiam.

Opublikowano

no i proszę trzy głosy a każdy inny jak obrazy w wierszu:P

Rafale, dzięki za spostrzeżenia, to czego dla ciebie mało, dla mnie- przerasta możliwości:P

marlet end Sosen
dzięki ale nie uważam że pierwszy wers jest taki oczywisty, to alegoria:P

Lecter, też tak uważam ale i ciut J. Twardowskim, nie sądzisz?
dzięki za komenty, miłej niedzieli:):)

dmuchawiec z pół łysą głową
(resztki godności męskiej)

wiersz powstał po spacerze w parku:P

wersja 2
w parku

pośród traw zroszonych
dotykiem
dmuchawiec z resztkami godności
pod łopianem namiętnie
uskrzydla pszczołę

w skubanych płatkach rumianku
młoda dziewczyna skrywa wróżbę
- kocha lubi szanuje
nie chce nie dba żartuje

w powiewach wiatru
czytam spełnienie
splecionych w pocałunku


niewielkie zmiany
jak teraz wyglądają?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Profesor Zakrzeńska pożegnała dziewczynę, ale ta była już prawie za drzwiami. W pociągu Karolina wyjęła książkę, ale nie mogła się skupić na czytaniu. Tym bardziej, że dwaj współpasażerowie głośno komentowali nowe doniesienia ze Stanów Zjednoczonych. Prezydent Ronald Reagan właśnie złagodził sankcje gospodarcze wobec Polski. Pierwszy z mężczyzn twierdził, że to dzięki wizycie papieża. Drugi natomiast upierał się, że to przez zniesienie stanu wojennego. Dziewczyna niechcący musiała słuchać tej dyskusji. Ale gdy pociąg zbliżał się do celu, wróciła myślami do wizyty na plebanii. Targały nią ambiwalentne uczucia. Z jednej strony cieszyła się, że uzyska dostęp do źródeł, ale z drugiej - zaczęła się coraz bardziej obawiać pastora i wizyty w obcym dla niej wyznaniowo świecie. Była coraz bardziej zestresowana. Ciągle tłumaczyła sobie, że przecież jej tam „nie zjedzą”, może nie będzie traktowana jako intruz? Wysiadła na stacji i skierowała się w kierunku parkowych alejek. Po pięciu minutach zobaczyła okazały budynek. „To pewnie plebania”, pomyślała z bijącym coraz szybciej sercem. Z daleka widziała poniemiecki, o ciekawej architekturze gmach, pomalowany na jasnozielony kolor. W miarę zbliżania się coraz wyraźniej słyszała jakiś harmider i podniesione głosy. Pokaźna grupa kobiet i mężczyzn stała przed wejściem do domu pastora, tak jak przed sklepem w czasie „wyrzucania towaru”. Karolina zupełnie nie spodziewała się takiego widoku. Zaczęła, przepraszając wszystkich, przeciskać się do drzwi frontowych. - Halo, a gdzie się to panienka pcha?! Co nie widzi kolejki?! A zapisana jest?! – gardłowała jakaś kobieta trzymająca kartkę papieru. - O! To już obcy tu przyjeżdżają po dary. U nas w Polecku jest dużo potrzebujących! - odezwał się starszy mężczyzna.
    • @Jacek_SuchowiczDziękuję! Bardzo fajnie wyszło. :)
    • @Naram-sin Z tą różnicą, że chirurg tnie, żeby naprawić. Poeta tnie, żeby odsłonić. I nie każda rana ma być „estetyczna”. Czasem musi być brutalna, nieprecyzyjna, rozedrgana — bo taka jest prawda, którą wydobywa. Jeśli poezję sprowadzasz do skuteczności narzędzia, to może i potrafisz rozpoznać dobry lancet — ale nie poczujesz, co dzieje się pod skórą. A dla mnie to tam — właśnie tam — zaczyna się literatura. Możemy się różnić w podejściu. Ale nie myl chirurgii z krzykiem serca. To nie sala operacyjna. To krwawiąca dusza. @Naram-sin pisz śmiało co chcesz ale ja..... bo jadę samochodem 
    • @Naram-sin Dobrze, ale i tak nie bardzo wiem, która :)
    • Dwa koguty na jednym podwórku - ale oba mają piękne kolorowe pióra. Wychodzę, bo nie cierpię piór :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...