Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wyszedłem na dach. Nade mną pędziły chmury w kolorze sino-burym. Słońce momentami kroiło siność i strzelało światłem. Dach był śliski i czarny. Pode mną w dole miasta małe punkciki tkały swoje maleńkie sprawy. Okna domów znikały i pojawiały się żółtymi światełkami. Trzymałem mocno dłonie wciśnięte w swoją własną pierś. Krew przeciekała mi pomiędzy palcami. Bałem się puścić uścisk… Żeby serce mi nie wypadło na ziemię.
Rana była duża. Czerwona strużka powoli spłynęła z brzucha, załaskotała mnie w udo, dotarła do kolana, spłynęła w dół.
Stałem tak czekając aż życie zakończy swój dialog ze śmiercią.
Stały obok mnie. Dwie dziwne kobiety. Obie były czarne. Myślałem, że życie jest jasne …i może jest bardziej…męskie?
Śmierć trzymała w zaciśniętej pięści rozdarte ubranie Życia, tuż pod brodą. Miała zaciśnięte usta i wysunięty podbródek.
Życie stała trochę bokiem. Starała się ignorować Śmierć.
- Tyyyy, suko - wychrypiała Śmierć. - Tyyy kłamliwa suko!!! Wiem, co o mnie mówisz wszystkim wokół! Ale to Ty jesteś ohydnym kłamstwem, nie Ja.! Oszukujesz i okłamujesz ludzi, dajesz złudzenie, że wszystko jest dla Życia a potem odbierasz po kolei kawałeczek po kawałeczku. Zostawiasz tych ludzi bez nadziei i bez sił. Gdzie ich siła, piękno i Twoje obietnice?
- Puść! wyprostowana Życie mówiła cicho z jakąś nieznaną mocą.
- Gdyby ludzie mnie nie chcieli, skoczyliby w Twoje objęcie, czyż nie? Więc czemu się Ciebie tak bardzo boją?
Śmierć szarpnęła gwałtownie ubranie Życia, zbliżyła twarz do jej ucha.
- Nie dajesz im wyboru! - szepnęła jadowicie. - Nie pozwalasz im nawet zrozumieć, że od samego początku są moją własnością i żyją dla mnie. Kiedy się dowiadują, jest już za późno… Za bardzo ich uwiązujesz do swoich słodkich usteczek! Kłamstwem!
Życie patrząca przed siebie, teraz odwróciła wzrok i spojrzała wprost oczy Śmierci…
- A co Ty im dajesz!? Nienawiść? By ich szybciej odzyskać? Widzę w cieniu, za Tobą- piekielnych jeźdźców. Zabijanie – to nasza wspólna niedola. Czas wysysa moc z każdego kawałka skały, z Ciebie też. Kiedyś, Śmierci byłaś o wiele młodsza i piękniejsza. Ludzie częściej chcieli umierać…
- Gówno prawda!- przerwała Śmierć – umierali dla Ciebie, nie dla mnie. Bo dali się oszukać, że poświęcenie uwieczni ich w Tobie.
Stały obie patrząc sobie w oczy. Ból w mojej klatce, w samym środku serca coraz mocniej pulsował. Krew stawał się twarda i czarna na przyciśniętych palcach.
Życie spojrzała na mnie- żałujesz?- spytała i spojrzała ponownie wyzywająco w oczy Śmierci..
Kiwnąłem bez słów głową…
Widzisz!? –jednocześnie powiedziały Obie… do siebie…

Opublikowano

Fajny pomysł i ciekawie zrealizowany. Dobra puenta. Bardzo mi się podobało. Ale jest sporo drobnych rzeczy do poprawienia - podaję przykłady:
- "Trzymałem mocno dłonie wciśnięte w swoją własną pierś". - do zmiany szyk zdania, powinno być raczej: Trzymałem dłonie mocno wciśnięte w swoją własną pierś.
- Bałem się puścić uścisk… - to brzmi sztucznie; raczej: "Bałem się zwolnić uścisk" lub "Bałem się rozluźnić dłonie",
- "Czerwona strużka powoli spłynęła z brzucha, załaskotała mnie w udo, dotarła do kolana, spłynęła w dół". - powtórzenie
- "Śmierć trzymała w zaciśniętej pięści rozdarte ubranie Życia, tuż pod brodą". - bardzo niezręcznie to brzmi, choć wiadomo o jaki gest chodzi, a w kontekście bliskiego potem zdania: Śmierć stała trochę bokiem, w ogóle wydaje mi się to technicznie niemożliwe do wykonania,
- "Zostawiasz tych ludzi bez nadziei i bez sił. Gdzie ich siła, piękno i Twoje obietnice?" - powtórzenie.
itp.

Serdecznie pozdrawiam - Ania

Opublikowano

znów wiele błędów- składniowych, interpunkcyjnych, w niektórych momentach kuleje także samo wykonanie, a dialogi zdają się być nieco naciągane i naiwne, ale nie jest tak źle, jak za poprzednimi dwoma razami.
pierwszy akapit to zdania pojedyncze, tworzą zdecydowaną większość. niektóre można połączyć spójnikami, żeby tekst nie dawał wrażenie postrzępienia.

pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie zliczę słów z myśli niezapisanych, co zniknęły  Pośród tysięcy znaków zapisanych na cyfrowym papierze.  W tylu wysłanych wiadomościach było treści-bez treści, w kalejdoskopie opisanych uczuć  Najważniejszych nie zostało nic opisanych.  W poezji zniknęła realność życia,  zabrakło odwagi do wykrzyczenia bólu,  dałem się pochłonąć: chorobie  romantyzmu, zblokowałem siebie w niezdrowej empatii,  w pragnieniu Ciebie utraciłem siebie.  W udręce powiedzianych- nie wypowiedzianych- dialektyce bez dialogu,  Ostrym piórem wydrapuje psalmy słów szarpiące papier  Zdzierające kartek stosy Z jednym listem niewysłanym…wypisywanym.  
    • @Berenika97 Z jednej strony nie da się, bo choćby ci nie pozwolą nie opowiedzieć się, a z drugiej strony, jak już tak zaglębisz się w pisanie trudno z tym przestać. Ja nawet nie miałem przerwy od 5 lat dłuższej niż tydzień niepisania. Nie byłem w stanie i być może źle że tak było zrobić sobie choćby tygodniowych wakacji od notesu. A pisząc z kolei musiałem się mega opowiadać, niekiedy spowiadać wręcz, ale też wielu chciało mnie widzieć po swoich sprzecznych stronach. Pisanie jest dziwnym zajęciem i miej Bereniko 97 choćby tego świadomość, tym większą im bardziej się tu starasz, a starasz się bardzo, dawno nie widziałem tak aktywnej osoby na forum :)) @Rafael Marius Ależ wielu takich było, znanych nawet. Chęć życia ze wszystkimi w zgodzie przeradza się często w niechęć do wszystkich i zawód. Ale dlaczego? Otóż dlatego że nie spotka Ciebie nigdy przywilej bycia w bandzie. Bo to bandy rozdają tutaj przywileje. 
    • Podnieście wzrok – nad światem kruk kracze, Niesie przekleństwo, co w kościach się znaczy. Niech pękną ich trony, niech runą pałace, Bo przyszła godzina na sprawiedliwe kary.   W mroku borów, gdzie szept się nie kończy, Wiedźma rozpala ogień, co prawdę wytrąci. O tych, co dla srebra sprzedali swe dzieci, O tych, co jak wrony żerują na nędzy i śmieci.   O handlarzach sumień, w płaszczu z cudzych łez, O tych, co modlą się, choć w sercu mają grzech. O zdrajcach, co w blasku świec ślubują kłamstw sto, A nocą jak wilki rozdzierają ludzkie tło.   W kręgu kamieni, gdzie moc się gromadzi, Stare zaklęcie o winie was wskaże. O tych, co w uśmiechu ukryli jad, A lud w kajdany pchali dniami i nocami.   O tych, co śmieją się, gdy głodny brat płacze, A sami od środka gniją jak puste pałace. O tych, co z niczego chcą tworzyć swą cześć, Choć ich słowo dziś znaczy mniej niż deszcz.   Słowa jak grad, rozbiją wasz mur, W nich wasze winy – bez wstydu, bez skór. To głos przodków, co pod ziemią drżą, To wyrok dla tych, co żyją krzywdą złą.   To pieśń o panach, co ludzi depczą, O ich koronach utkanych z podłości. O tym, że wolność w ich ustach to żart, Tylko dym i iluzja, tylko słów martwy fart.   O dłoniach splamionych łzami poddanych, O sercach martwych – na zawsze skamieniałych. O tych, co prawdą gardzą jak pyłem, I władzą karmią się jak demon zgniłym.   To nie pieśń gniewu, to pieśń o upadku, O systemie, co żeruje na człowieczym braku. Nie słuchaj jej, jeśli boisz się prawdy, Bo ten, kto milczy – ręce ma równie krwawe i zdradne.   Wiedźma zawyje – poznacie jej szał! Niesprawiedliwi w popiele i w pyle. Prawda jak żar rozgrzeje ten świat, Słowiański Duch – powstań, już czas!
    • @Amber Oskarżycielski świat zaniedbuje kwestie niechcący, naprawdę tak robi. Tym bardziej im więcej jest śladów cyfrowych. A tak naprawdę dużo jest niechcący :)  @violetta Tak, ale zanim to zrobi będę oponował nawet niechcący :) @Marek.zak1 Cały ja tutaj jestem niespecjalnie :) Pozdro M.  @KOBIETA Za przeznaczenie oskarżysz, no po prostu wytkniesz komuś złe przeznaczenie, a za niechcący trudniej i to też chodzi i nie bójmy się tego sformułować.  @Rafael Marius Lepiej nie wiedzieć, wygodniej.  @Bożena De-Tre Będę ale zawsze niechcący :)
    • @obywatel muszę kupić szlifierkę do domu:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...