Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

pamiętam pierwszą część. tytuł wskazuje na to, że przedmiotem wypowiedzi podmiotu lirycznego będą jego rozważania na tematy intymne, osobiste, istotne dla niego. jednakże tym razem tematyka tekstu będzie oscylować raczej wokół poszukiwań na ugruntowanie czy utwierdzenie relacji dwójki bliskich sobie osób.

pierwsza strofa idealnie odzwierciedla pierwszą część tytułu /dialog/. podmiot liryczny myśli, sam zadaje sobie pytania. z pewnością chodzi o uczucie, jakim darzy istotną dlań postać. w zwrotce drugiej mówi, a raczej wspomina chwile wahania, smutku, zwątpienia czy po prostu mało konstruktywne w kontekście związku z drugą osobą.

aczkolwiek podmiot liryczny w chwili obecnej jest zdecydowanie bardziej doświadczonym człowiekiem. uświadomił sobie kierunek drogi, jaką powinien obrać, by osiągnąć pełnię szczęścia, spokój, stabilizację. zatem przywiązuje on więcej uwagi do najmniejszych drobnostek, które mogłyby negatywnie wpływać na stosunki pomiędzy nim, a ukochaną.

podmiot liryczny czuje się pewniej, bo wie, że będzie miał z kim dzielić się radością i smutkiem. wie, że druga osoba na pewno go nie opuści. przekonanie to napawa nadzieją i otuchą podmiot liryczny, sprawia, że chce mu się naprawdę żyć, etc.

przede wszystkim - przepraszam, że tak późno, ale jakoś nie miałem wtedy czasu, czy może zwyczajnie tekst mi umknął. niemniej jednak bardzo mi się podoba. nie wiem czy bardziej niż pierwsza część, ważne, że trafia. zdecydowanie kupuję ten utwór zarówno ze względu na bliską mi tematykę, jak i świetną formę. ode mnie plus.

pozdrawiam.

  • 3 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 W swoim wierszu mierzysz się z trudnymi tematami – z kwestią przebaczenia, z bólem przeszłości, z sumieniem i zwątpieniem. Twój tekst jest pełen obrazów, które zostają w głowie. Ten „Tour de Pologne niosący pustą ramę” to potężny symbol straty, pustki widocznej na tle publicznego święta. Piszesz o słowach, które „bólem kąsają”, co pokazuje, jak trudne jest samo ubranie tych uczuć w litery. Widać tu ogromne napięcie między światem zewnętrznym („Bale, festiwale”, „szum zarazy”) a światem wewnętrznym, pełnym „dziur”, samotności i pytań. Postać księdza Wojciecha Zinka, który mimo aresztowania trwa przy miłości, staje się tu najważniejszym punktem odniesienia. Ale to, co uderza najbardziej, to Twoja niezgoda i upór. Decyzja, by „zabrać pięć groszy” i iść „zawsze pod prąd”, jest gestem buntu, odzyskiwania siebie. „Wzniosę toast haustu powietrzem” – to przepiękny, rozpaczliwy, a jednocześnie pełen siły obraz. Toast za życie w jego najbardziej podstawowej formie, za „mrzonki”, które pozwalają przetrwać. I ta ostatnia prośba... Nie o szczęście, nie o rozwiązanie problemów, ale o coś fundamentalnego: „by na tym świecie nadal dało się żyć”. Jest w tym ogromna pokora, ale i potężne pragnienie, by "być". Jest to piękny tekst w którym jest ból, ale jednocześnie tli się w nim jakaś surowa, nieugięta siła życia. Świetny wiersz! 
    • @Simon Tracy byś zdziwił się jak wiele. 
    • @Simon Tracy To jest bardzo fajnie napisana proza w pewnej konwencji - mitu? Świetnie  zbudowałeś atmosferę - grozy i paranoi. Narracja pierwszoosobowa, zwroty do Czytelnika, stopniowe odsłanianie informacji - to działa. Ten strach narratora jest namacalny. Na końcu puentа z wymianą miejsc (on tam,ON tutaj) - mocna. Niektóre fragmenty są trochę rozwlekłe. Pewnie będą części następne. Nie lubię literatury typu fantasy, fantastyki, ale chętnie przeczytam ciąg dalszy tej historii. Dlatego, że dotykasz starożytności - mojej ulubionej epoki. :))) Niektóre nazwy nie są mi obce np. Księga Bram - to święty tekst staroegipski, Księga Chaosu - to tytuł kryminału (akcja w starożytnym Egipcie), Jet też Klejnot Siedmiu Gwiazd - też opowiadanie grozy i starożytny Egipt. No i Mahabharata - poemat hinduistyczny. Czy niektóre z tych pozycji zainspirowały Cię? Czy raczej był to Cthulhu? Pozdrawiam.
    • Sytość/przesyt niedosytu - świetne, cos niby oksymoron, ale czy na pewno? Pozdrawiam
    • @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję Ci serdecznie za taką wylewność w tak niezwykle ciężkich tematach. Jest to dla mnie niezwykle ważne że wiele osób rozumie mój przekaz i jego formę 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...