Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wiśka z parteru
ruda z piegami na pośladkach
(swoją drogą wszyscy na podwórku
onanizowali się na ich widok)
mawiała że
dymana jest systematycznie przez poezję

a to Gałczyński wpadł z gęsią pod pachą
(dorożka czekała pół nocy)
a to Broniewski bronił bramy gdy łomotali
jak zawsze za dużo przy tym palił
a Kostek to i nieźle ciągną
zresztą Włodek też
Ich sprawa i może jeszcze majora Kasparowa
co swoich małych kurwysynków z znaczkiem na wewnętrznej stronie klapy
za nimi słał

siadała wieczorami kolana skrywszy pod brodą w fałdach kiecki
i gapiła się w ten wielki trabant
cholera wie co dymiło pod młodą czachą a dymilo nieźle
i pięknie
taką ją w każdym razie lubię pamiętać taką

tamtą pokrwawioną wielokrotnie gwałconą i bitą
zapomniałem...

Opublikowano

Nie będę czepiać się drobiazgów,nie przeszkadzały czytać z ciekawością.Za to plus.Nie wiem jednak czy ta stylistyka (masz przechył w stronę prozy),sprawdzi się w innej scenografii,z innym scenariuszem.Ale to już twoje zmartwienie.Pozdrawiam.

Opublikowano

Ja jeśli chodzi o ogólny odbiór pozostanę raczej niezdecydowany,
ale mam kilka uwag/pomysłów.

Przede wszystkim: została ci jeszcze jedna literóweczka (Kostek "ciągną").
Dalej. Nie podoba mi się "z gęsią pod pachą" (sią-chą jakoś drażni), może
"z gęsią w koszyku", ostatecznie nie zaburza to chyba skojarzeń.

Nie podoba mi się też "onanizowali na ich widok", bo to jakoś tak sugeruje
jednoczesność zdarzeń. Może "ślinili się na ich widok", albo ew. "onanizowali
na ich wspomnienie"?

No i końcówka: a gdyby napisać "nie tamtą pokrwawioną wielokrotnie gwałconą i bitą",
bez "zapomniałem"?

Oczywiście nie narzucam się:)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



literówka drobiazg...i tak wiadomo co biega:)
co do gęsi nie będę się upierał gdzie jej miejsce i czas...byle zieloną była.
w kwestii onanizmu to jednak na widok...po czasie to już nie to samo;).
natomiast jeśli chodzi o końcówkę to kwestia sposobu przekazu...każden ma swój.
pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




witam...

o to chodziło!!!

koncepcja jest taka że tworzy się myśl...
a wyraża kazdy jak umie.
Ty tak jak wyżej...ja tak jak jeszcze wyżej...
a piękno tkwi w różnicach.
pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie ma to jak turkus morza:)
    • @Robert Witold Gorzkowski To będzie dla mnie przyjemność :) Zawsze piszę wiersz na kartce. Pomazana moim myśleniem :) Póżniej czytam z kartki do notesu samsunga. Poprawiam wariactwa i dopiero wklejam. Kartkę z tworzenia mam. Jest Twoja.   Pewno, że z przyjemnością "wezmę" coś Twojego. Tylko daj adres na priv. Dziękuję.  
    • Odeszła, zanim przyszła. Zeszła z mojego istnienia jak światło gasnące za horyzontem, jak oddech, który znika z powietrza. Nie zostawiła blizn - tylko ciszę, której nie można dotknąć. Byliśmy snem, który się nie zaczął, a jednak obudziłem się z jej śladem na policzku. Byliśmy krwią, w której nie zamieszkało żadne serce, a jednak moja nabrała koloru jej subtelności. Całowaliśmy się w języku, którego nikt nie znał. Teraz gryzę litery rozsypane na portalu, kwaśne, jakby alfabet umarł w moich ustach i wziął ze sobą wszystkie możliwe „przepraszam”. Paragon za nadzieję leżał obok - wyglądał jak wspomnienie. Rozstaliśmy się bez słowa. Jakby ktoś przeciął powietrze żyletką i kazał nam iść w przeciwnych kierunkach we wnętrzu tej samej minuty. Milczenie - ostatnie zdanie. Zostały po niej okruchy, z których nie da się złożyć chleba: ciemne pęknięcia w świetle poranka, guziki z koszuli, której nigdy nie miała, zapach, który pachnie jak zbyt późne pytanie - „czy to coś znaczyło?” – wypowiedziane w próżnię. I włos - kasztanowy, zatrzymany w futrynie światła, jakby cień jej nieobecności miał kolor. I niebieski odblask jej oczu w lustrze, który nie był moim spojrzeniem, ale patrzył na mnie z wyrzutem. I cytryna w lodówce - przecięta, sucha, uśmiechnięta krzywo jak stary żart, którego nikt już nie opowiada, ale wszyscy pamiętają śmiech, bo echo bywa głośniejsze niż głos. Kiedyś wydawało mi się, że w jej głosie słyszę „do zobaczenia”, ale echo powtarzało tylko: „nigdy, nigdy, nigdy”. Czuję się jak jezioro, w które wrzucono skałę - a żadna fala nie powstała. Jak skóra, która pamięta dotyk, choć nie było dłoni. Jak Persefona, która nie wróciła na wiosnę - a ziemia zamilkła na zawsze. A ja - z ziarnem granatu rozgniatanym językiem w ustach pełnych żalu. Zegar tyka, ale wskazówki stoją. Czas oddycha – nie rusza się z miejsca. Chwile gonią się nawzajem, a ja - w tym wszystkim – znowu umieram w rozpaczy. Chodzę po pokoju jak niedokończona modlitwa. Moje mysli - jak koty bez właściciela: gryzą, drapią, miauczą w rytmie rozpaczy. Kładę się na podłodze jak porzucona metafora. Ściany są zrobione z jej spojrzenia, a sufity - z tego, czego nie powiedziała. Kochaliśmy się przez skórę duszy, a teraz moja dusza ma wysypkę z małych, czerwonych „gdyby”. I wtedy pękła szklanka. Nie spadła. Po prostu pękła na stole - jakby nie wytrzymała tego wszystkiego za mnie. Zostało mi echo jej oddechu, rozsypane w głowie jak tabletki LSD w kieszeni po końcu świata. A niebo? Cholerne niebo - ciąży nade mną jak zasłona bez gwiazd, zimna, ciężka, nieprzenikniona. Cisza rozdziera czas na strzępy. Migotanie bez światła. I nikt nie odpowiada.
    • @Berenika97 Bereniko. To Twoje komentarze są przepiękne. Dziękuję uśmiechami :):):)     @Alicja_Wysocka Al. Oj, potrafisz, potrafisz :) Ty jestes literacką bestią :)  W najlepszym tego słowa znaczeniu !!! Dziękuję za uroczy komentarz :) Polne słoneczniki Ci kładę u stóp :)     @Annna2 Aniu. Tak jest. Jak drzewo ! Dziękuję Aniu.    
    • @Migrena z tą prostotą to prawda, tak miało być dzięki
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...