Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"KE: w polskich szkołach strach być gejem
W polskich szkołach dominuje postawa nietolerancji wobec homoseksualizmu - wynika z raportu Komisji Europejskiej. Do międzyrządowego projektu Komisji, pod tytułem Schoolmates, dotarł dziennik "Polska".
Badania Komisji Europejskiej obejmowały Austrię, Hiszpanię, Włochy i właśnie Polskę.

Z raportu wynika, że uczniowie-homoseksualiści, bądź uznani za homoseksualistów, narażeni są często na pobicie, wyzwiska i bojkot towarzyski. 50 procent uczniów i nauczycieli było świadkiem przemocy fizycznej wobec osób uznawanych za homoseksualistów.REKLAMA Czytaj dalej

Według raportu, 80 procent polskich uczniów i nauczycieli zetknęło się z homofobią w szkołach. Ten odsetek jest najwyższy spośród czterech badanych przez Komisję państw."

;P ;P ;P ;P
ojej ;p ;p
zmartwił sie ktoś?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


uznani za frajerów mają podobnie - dlaczego ich nikt nie broni? :>
odpowiedź: bo oni raczej nie dadzą dupy w podzięce :)

ps. czy ciągniecie dziewczynek za włosy też jest uznawane za przemoc fizyczną z powodu odmiennej orientacji seksualnej?? :D

dramat, geje gejami - czego się spodziewać po osobach chorych psychicznie (zanim ktos mnie posądzi o dyskrymiancję przypominam że współwystępowanie zaburzeń psychicznych to naukowo potwierdzony fakt) - bardziej martwi, że rzekomo "normalni" podchwytują.. przejadą się jak im wrócic synek ze szkoły z bananem w dupie i powie że nie mógł się sprzeciwić bo mają zakaz dyskryminowania gejów i ich zabaw :D

koniec świata, kiedy ta wojna przyjdzie bo odór zgnitych mózgów zaczyna być nie do wytrzymania

:D
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


uznani za frajerów mają podobnie - dlaczego ich nikt nie broni? :>
odpowiedź: bo oni raczej nie dadzą dupy w podzięce :)

ps. czy ciągniecie dziewczynek za włosy też jest uznawane za przemoc fizyczną z powodu odmiennej orientacji seksualnej?? :D

dramat, geje gejami - czego się spodziewać po osobach chorych psychicznie (zanim ktos mnie posądzi o dyskrymiancję przypominam że współwystępowanie zaburzeń psychicznych to naukowo potwierdzony fakt) - bardziej martwi, że rzekomo "normalni" podchwytują.. przejadą się jak im wrócic synek ze szkoły z bananem w dupie i powie że nie mógł się sprzeciwić bo mają zakaz dyskryminowania gejów i ich zabaw :D

koniec świata, kiedy ta wojna przyjdzie bo odór zgnitych mózgów zaczyna być nie do wytrzymania

:D
Każdy Pana wpis jest nie do wytrzymania, a jakoś nie widzę, by ktoś Pana tu dyskryminował.
:)
Po pierwsze bardzo ciekawe jest to Pana przyrównanie choroby psychicznej do zaburzenia psychicznego. Według tego nadmierna lękliwość, bądź socjofobia to choroby psychiczne, według tego większość nastolatków to ludzie chorzy psychicznie, bo wykazują wiele psychicznych zaburzeń.
Po drugie ciekawią mnie te dowody naukowe, o których Pan nadmienił, chętnie się z nimi zapoznam, jeżeli oczywiście poda Pan źródła.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


uznani za frajerów mają podobnie - dlaczego ich nikt nie broni? :>
odpowiedź: bo oni raczej nie dadzą dupy w podzięce :)

ps. czy ciągniecie dziewczynek za włosy też jest uznawane za przemoc fizyczną z powodu odmiennej orientacji seksualnej?? :D

dramat, geje gejami - czego się spodziewać po osobach chorych psychicznie (zanim ktos mnie posądzi o dyskrymiancję przypominam że współwystępowanie zaburzeń psychicznych to naukowo potwierdzony fakt) - bardziej martwi, że rzekomo "normalni" podchwytują.. przejadą się jak im wrócic synek ze szkoły z bananem w dupie i powie że nie mógł się sprzeciwić bo mają zakaz dyskryminowania gejów i ich zabaw :D

koniec świata, kiedy ta wojna przyjdzie bo odór zgnitych mózgów zaczyna być nie do wytrzymania

:D

Ma pan mój głos ;p

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Choćby najwyższy sąd tu zadziałał  To familijną będzie tak sprawa Nazwisko nieznane ród rozwiedziony  A co ważniejszym jegomość to sprawia Data nieważna koledzy klapą  Małpą odchaczyć a na przybitkę uderzyć łapą   Wywód bez końca poprowadzony Rodowód zwodu już wywiedziony
    • @infelia dziękuję bardzo jestem marzycielem może ktoś kiedyś?
    • @infelia dziękuję bardzo za miłe słowa pozdrawiam serdecznie 
    • Przygniata mnie ten ciężar nocy. Siedzę przy stole w pustym pokoju. Wokół morze płonących świec. Poustawianych gdziekolwiek, wszędzie. Wiesz jak to wszystko płonie? Jak drży w dalekich echach chłodu, tworząc jakieś wymyślne konstelacje gwiazd?   Nie wiesz. Ponieważ nie wiesz. Nie ma cię tu. A może…   Nie. To plączą się jakieś majaki jak w gorączce, w potwornie zimnym dotyku muskają moje czoło, skronie, policzki, dłonie...   Osaczają mnie skrzydlate cienie szybujących ciem. Albo moli. Wzniecają skrzydłami kurz. Nie wiem. Szare to i ciche. I takie pluszowe mogło by być, gdyby było.   I w tym milczeniu śnię na jawie. I na jawie oswajam twoją nieobecność. Twój niebyt. Ten rozpad straszliwy…   Za oknami wiatr. Drzewa się chwieją. Gałęzie…. Liście szeleszczą tak lekko i lekko. Suche, szeleszczące liście topoli, dębu, kasztanu. I trawy.   Te trawy na polach łąk kwiecistych. I na tych obszarach nietkniętych ludzką stopą. Bo to jest lato, wiesz? Ale takie, co zwiastuje jedynie śmierć.   Idą jakieś dymy. Nad lasem. Chmury pełzną donikąd. I kiedy patrzę na to wszystko. I kiedy widzę…   Wiesz, jestem znowu kamieniem. Wygaszoną w sobie bryłą rozżarzonego niegdyś życia. Rozpadam się. Lecz teraz już nic. Takie wielkie nic chłodne jak zapomnienie. Już nic. Już nic mi nie trzeba, nawet twoich rąk i pocałunku na twarzy. Już nic.   Zaciskam mocno powieki.   Tu było coś kiedyś… Tak, pamiętam. Otwieram powoli. I widzę. Widzę znów.   Kryształowy wazon z nadkruszoną krawędzią. Lśni. Mieni się od wewnątrz tajemnym blaskiem. Pusty.   Na ścianach wisiały kiedyś uśmiechnięte twarze. Filmowe fotosy. Portrety. Pożółkłe.   Został ślad.   Leżą na podłodze. Zwinięte w rulony. Ze starości. Pogniecione. Podarte resztki. Nic…   Wpada przez te okna otwarte na oścież wiatr. I łka. I łasi się do mych stóp jak rozczulony pies. I ten wiatr roznieca gwiezdny pył, co się ziścił. Zawirował i pospadał zewsząd z drewnianych ram, karniszy, abażurów lamp...   I tak oto przelatują przez palce ziarenka czasu. Przelatują wirujące cząsteczki powietrza. Lecz nie można ich poczuć ani dotknąć, albowiem są niedotykalne i nie wchodzą w żadną interakcję.   Jesteś tu we mnie. I wszędzie. Jesteś… Mimo że cię nie ma….   Wiesz, tu kiedyś ktoś chodził po tych schodach korytarza. Ale to nie byłaś ty. Trzaskały drzwi. Było słychać kroki na dębowym parkiecie pokoi ułożonym w jodłę.   I unosił się nikły zapach woskowej pasty. Wtedy. I unosi się wciąż ta cała otchłań opuszczenia, która bezlitośnie trwa i otula ramionami sinej pustki.   I mówię:   „Chodź tutaj. Przysiądź się tobok. Przytul się, bo za dużo tej tkliwości we mnie. I niech to przytulenie będzie jakiekolwiek, nawet takie, którego nie sposób poczuć”.   Wiesz, mówię do ciebie jakoś tak, poruszając milczącymi ustami, które przerasta w swojej potędze szeleszczący wiatr.   Tren wiatr za oknami, którymi kiedyś wyjdę.   Ten wiatr…   (Włodzimierz Zastawniak, 2025-12-10)    
    • Singli za dużo, to 1/3 ludności. Można się cieszy, że tyle jest wolnych. W każdym wieku ludziom kogoś brakuje.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...