Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dwie nieruchomości wystawione
na sprzedaż, wolnostojące, bez gruntu.

Zostały tylko usta, z których
można cię odczytać; reszta niczyja.

Na podłodze sterty rzeczy,
w nas kompletna poniewierka.
Nic już nie płynie i kończy się krew.

Pamięć bym oddała komuś, kto
zapomniał - za głos, który usłyszę.

Opublikowano

A co to jest ten szaberplac?
Plac na którym kwitnie szabrownictwo?:)

Ciekawe 'budowlane' metafory.

Zawsze mnie intrygowało, jak Ty to robisz, że z prostych i dość wytartych w poezji słów jak:
usta, rzeczy, krew, głos --- potrafisz stworzyć oryginalny wiersz, który przyjemnie się czyta i te klisze jakoś nie rażą :)

Pozdrawiam ciepło
Coolt

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie ma w poezji wytartych słów: jak można zamienić slowo "krew" i "głos" na mniej wytarte?
Są wytarte metafory, czasem puenty - które czyta się w wielu tekstach, ale są słowa, których niczym nie zastąpisz, bo mają tylko jedno imię. Natomiast wpleść proste slowa, żeby zamieniły się na wieloznaczne i były kontekstowe - to już inna bajka. MYślę, że trzeba mieć trochę iskry:))

pozdrawiam i dziękuję za komentarz - mirka
Opublikowano

bardzo ładny
dwa pierwsze wersy z terminologii rzeczoznawcy majątkowego
- tym bardziej wpadły mi w gust;)
Jedno co mi tu nie pasuje to w szóstym wersie - wyrzuciłbym "w nas"
po co psuć opis tych dwóch nieruchomości.
No i konsekwentnie w czwartym wersie zamiast "cię" wstawiłbym "coś".
Ale to takie moje drobiazgi.
Pozdrawiam

ps. "wolnostąjące

Opublikowano

poniewierka jest tutaj mocno przewrotnym słowem. Ma dwoje kuzynów: "poniewierać" i "wierzyć" - musi być w nas, chodzi bowiem o niewiarę między innymi.

dzięki za komentarze - mirka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Noxen Hej Noxen, Niestety, to nie jest dobry wiersz. Bierzesz się za ciężki temat. Masz ze sobą moc setek tysięcy poetów i dołączasz do tych, którzy na temacie polegli. W warstwie - nazwijmy ją 'metafizyczną' - nie pojawia się tu błysk jakiegoś nowego podejścia, nowej idei, czegoś świeżego... Wiersz w skrócie mówi o tym, że peel nie wierzy w bajki i uważa, że po śmierci wchodzimy w 'nicość'. Nic nowego, to może na nowo da się to powiedzieć? Skąpy dobór rekwizytów nie pozwala wejść na jakiś głębszy poziom obrazowania. Poruszamy się w wątłej refleksji filozoficznej budowanej na wątłych obrazach. Osobiście lubię, gdy w wierszu jestem w stanie wyróżnić przynajmniej jeden z trzech aspektów (za Lacanem): symboliczny, obrazowy i 'realny', a najlepiej wszystkie trzy, ale to już wtedy Święty Graal. Czyli wiersz mówi do mnie na poziomie symbolicznym, gdy czuję, że podmiot bardziej jest mówiony przez język niż sam mówi. Na poziomie obrazowym, gdy jestem w stanie rozpoznać w jakiś sposób siebie w danym obrazie, a jednocześnie rozpoznać iluzję, która jest konsekwencją tego rozpoznania. I na koniec 'realne' - gdy wiersz rozmawia z moim Brakiem - czymś czego nie da się powiedzieć ani językiem ani obrazem, co wymyka się opisowi, ale uparcie powraca i nie pozwala mi się domknąć w spójną całość. I ten ostatni jest najtrudniejszy do wydobycia. Jeśli wiesz co chcę powiedzieć... Operujesz ciężkimi pojęciami - śmierć, dusza, nicość. Każde z nich osobno ma kaliber 44, ale razem - wcale się nie wzmacniają, tylko znoszą. A poza tym, w Nowym Roku, życzę Ci dużo lektur, wzruszeń i nadawania sensu.
    • @KOBIETA Ja bym jednak jechał przez Kołbaskowo żeby się bezpośrednio wpuścić w niemiecką 11, bo jak wiadomo, Niemiec nie ogranicza fantazji kierowców z temperamentem ;)
    • ach vivienne biedna vivienne cały paryż wypełniony nim to minie kiedyś minie teraz wszystko jego uśmiech jego imię noszą dni   chowasz twarz w dłonie nie mam pocieszenia popłacz vivienne dobre to łzy    przyjdzie znów wiosna wymażesz z pamięci saint-germain-des-prés każdą stację metra teraz już śpij vivienne    
    • To miło mi niezmiernie :)  Dziękuję :)   Pozdrawiam i składam najlepsze noworoczne życzenia :)   @Radosław   Tobie również!    Serdeczności :)   Deo  
    • @violetta  Viola masz piękny kolor ścian w mieszkaniu, i miniatura przednia. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...