Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

moje haiku

kall
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

kall

kall

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

standardów nie będzie - teraz
szufladkowanie jest demode
psuje smak

i szyk
- układam więcej sylab w niezgrabną
całość co peszy wszelkie podmioty

i tylko o jednym nie mogę zapomnieć:
bez uczuć - takie jest moje haiku.

kall

kall

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

witam wszystkich;-)

przepraszam, że tak późno odpisuję, ale nie mogłam wcześniej. sprawy uczelniane wzywały;-) na początku podkreślę - arcydziełem wiersz nie miał być z założenia. chodził mi od dawna taki pomysł, chciałam go dopieścić - ale nie wiedziałam jak. i powstało takie coś. kto wie - może kiedyś jeszcze podejmę ten temat.;-)

ot anka: coś dosadnego mogłoby się przerodzić w nazbyt przesadne. a tego byśmy nie chcieli - ja i moje haiku;-) pozdrawiam

mateusz: dziękuję slicznie za ładne słowa. czy opinia zawsze przedstawia uczucia? chyba niekoniecznie. tu starałam się być jak najbardziej 'zimna'. i mam nadzieję, że się udało;-)

rachel: a może uderza to, że się czeka czeka i nic? bo chyba właśnie o to chodzi - ten ogólny marazm. człowiek by chciał - a nie ma. dzięki serdeczne;-)

pansy: oj kochana - wiesz, że ja mam do ciebie słabość;-) dzięki serdeczne

pancolek: od uczt brzuszki rosną. a ja o swój chcę dbać;-)

mr żubr: no cóż - różnie bywa. ale dzięki za wizytę;-)

bartoszu: oczywiście, że e jest akcentowane. tylko wiesz - te polskie klawiatury są na wskroś ubogie we francuskie znaki. istny skandal;p miło, że wpadłeś.

a.mroziński: przyjemnie i delikatnie dziękuję;-)

pozdrawiam serdecznie
/kal.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      epitafium

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Wiesław J.K. To epitafium nie dla człowieka, ale dla idei – czasu rozumianego jako byt wieczny, a jednak wciąż „zużywany” przez ludzi. Autor pokazuje sprzeczność: czas jest zawsze obecny, a jednocześnie wciąż go „brakuje” i wciąż go żałujemy.
    • viola arvensis
      jesień w zmechaconym swetrze

      Przez viola arvensis · Opublikowano

      @MIROSŁAW C. Ujmujący wiersz, nasycony magią metafor i jesienią ale taką kochaną, swojską i ciepłą. Aż się ciepło uśmiechnęłam- do wiersza i do zdjęcia ( też uwielbiam fotografować przyrodę ). 
    • Wiesław J.K.
      epitafium

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      epitafium    odszedł na zawsze, dobrze zużyty,  lecz chodzą słuchy często zmarnowany  i tutaj różne zdanie bywać mamy bywał przecież różnymi językami na kartach książek, gazet, czasopism opisywany obecnie zkomputeryzowany zawsze na czasie i upływający przeszły, teraźniejszy, przyszły nigdy nieustający dziejowy   ************************  
    • huzarc
      jesień w zmechaconym swetrze

      Przez huzarc · Opublikowano

      @MIROSŁAW C. To subtelny, pełen uroku wiersz – jak akwarela namalowana kilkoma pociągnięciami. Ma w sobie lekkość i autoironię, dzięki czemu czyta się go z uśmiechem, a jednocześnie pozostaje po nim ciepły ślad.
    • sam_i_swoi
      Rozżarzenie

      Przez sam_i_swoi · Opublikowano

      Fajna sprawa, niczym ukryty motyw zbrodni jaka się dokonała na miłości, koleś zgłasza pretensje do mnóstwa rzeczy, mój nos śledczy chciałby wyczuć zbrodniarza i ukarać odpowiednio za tę zbrodniczą masakrę wraz z autorem czemu też autor dał upust. Podsumowując, to oburzenie może mieć tylko jedno wytłumaczenie, koleś ma jeszcze nadzieję, że gromy jakie spuszcza usłyszy ukochana i to doceni. Odbieram to jako tragikomedię, jeśli nie pasuje nie czytać dalej, Po jednym spojrzeniu rozkochał się niej w jej rudych włosach, i przeżył cudowne chwile, przeżył w dosłownym też znaczeniu, czyli nie umarł, to dobrze bo mamy wierszyk. Ta domniemana teściowa landara zniweczyła wszystko, koleś nie radząc sobie z tym, desperacko wysyła wiadomość chodź sam wie, że go zrani. no i ten motyw mi leży, gość się sam nabija w butelkę, majstersztyk wieloznaczeniowy, pies przy torach i tory które prowadzą, każdy żydek wie o co biega, - ta przypadkowa literówka, burzę - dokonała, że tak się wyrażę przełomu. Jak dla mnie super, co widać w moim poświęconym temu czasie. Pozdrawiam.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...