Stopy

[Shalafi Kacper]

Kiedyś…
W bardzo piękną pogodę
Pomyślałem sobie:
A co tam!
Wybiorę się w drogę

Po prostu chciałem iść
Udać się gdzieś, bez celu
Pobyć chwilę samemu
Posiedzieć na chwilę w cieniu

Jednakże…

Tych zamiarów nie spełniłem
Bo na ścieżce ślady zauważyłem
Nie wiem do kogo należały
Ale moje zmysły oszalały

Pomyślałem…

Do jakiejś Niebiańskiej Istoty
Muszą należeć takie Stopy
Nie spocznę dopóki jej nie znajdę
Nawet, jeżeli w środku drogi…
Padnę…

Ślady w mrok mnie prowadziły
Prosto w gąszcz myśli zawiły
Lecz nawet wtedy się nie poddałem
Stopom bezgranicznie ufałem

W końcu nastał koniec mroku
Słońce odbiło się w moim oku
Czułem, że zaraz Stopom podziękuję
Za to, co w Sercu poczuję

Wtedy Ją znalazłem…

W moją stronę zwrócona
Trochę zaniepokojona
Jakby na mnie czekała
Zaproszenie słała…

Co potem się stało
Owiane tajemnicą zostało

Być może…jest taka teoria, że:

To jeszcze się nie wydarzyło
Wcale się nie zakończyło
Dopiero się stanie…
I koniec, który początkiem będzie
Nastanie…

P.S

Drogie Stopy…
Chciałbym Wam podziękować
Ten wiersz zadedykować
Wasze ślady mi pomogły
W niebezpiecznych miejscach wiodły
Nie miałem nikogo poza Wami
Na ścieżce pokrytej…
Moimi marzeniami

[H.Lecter]

Nie wszystko co się pomyśli trzeba zapisywać.Czasami trzeba pomyśleć co się zapisuje.