moje miejsce

[Bez przyszlosci]

szmaragdowa wyspa
rozkołysana dźwiękiem skrzypiec
płynącym przez mury
stare jak skała
na której stoją
spływająca błękitną akwarelką
z obrazu malowanego
pod powiekami
ostatnia ostoja myśli
w ucieczce przed życiem
które boli tak bardzo

[H.Lecter]

Ładne,zgrabnie operujące słowem ale może jednak warto przełamać ten nieco "akwarelkowy " styl.Powodzenia...

[kokopustelnik17]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dusza i serce są ta ostoja brama i murem
broniącym przed życiem to co najcenniejsze w człowieku