Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

****

Pan poeta 2
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/73181--/

Rekomendowane odpowiedzi

Pan poeta 2

Pan poeta 2

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

sex na szpilce, kiedy chyłkiem, wracam na to miejsce
gdzie zaginąłem, gdzie jest przestrzeń i

ileż okien, które przenieśliśmy, z naszego poprzedniego
ogniska domowego

żarówka się trzęsie, światło się trzęsie
przypływy i odpływy
zupełnie innego światła, w to samo "wywnętrze" - sex na szpilce
do tego przywykam

widok obiektywów, fleszy

nie odetnie resztek, któr przynieśliśmy, naszym psom.

woda przemija, przez wodę przemija inna woda, to krew
bo przecież ty nie oddasz tych resztek, które przynieśliśmy

naszym psom, nasze psy błądzą po pokoju, szukają pokarmu
ciszy, spokoju, do tego przywykliśmy.

Judyt

Judyt

Opublikowano
Opublikowano

jest przestrzeń i .
. .
ileż okien . .
. . . . . . . . . .
które przenieśliśmy .
z naszego . .
. .
. . . . . . . . . . . . . . . .
odpływy i przypływy

narysowała cuś co spostrzegła,
troche krzywo wyszło
a może...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/73181--/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Mitylene
      zwyczajność

      Przez Mitylene · Opublikowano

      @marekg czytając Twoje wiersze próbuję " złapać myśli" , które wplecione są w wersy, ale są one takie eteryczne, delikatne, wręcz nieuchwytne...Lubię jednak wnikać w ten wyjątkowy świat, gdzie przenikają się ludzkie cechy charakteru z otoczeniem, nadając właśnie przedmiotom rożne emocje. Latarnia, która spala się ze wstydu obnaża doskonale  ludzkie słabości...Bardziej ujmująco i magicznie nie możnaby tego wyrazić...Dla mnie to poezja z górnej półki! Pozdrawiam :)
    • Mitylene
      Z czasem

      Przez Mitylene · Opublikowano

      @Radosław czas jest dla nas nieubłagalny. On nigdy nie zostawia reszty, jedyne co zostawia to niedosyt po utraconych chwilach...Powiedziałabym, że jest wręcz bezlitosny...Gratuluję miniatury, jest bardzo udana moim skromnym zdaniem. Pozdr:)
    • Mitylene
      Szepty wiatru

      Przez Mitylene · Opublikowano

      @Alixx22 ten szept wiatru przedstawiony w wierszu przenika niepokojem do szpiku kości. To " zawodzenie wśród sosen" jest tak obrazowe, że i ja je słyszę...A " krzyk nasączony szeptem cienia" jest niebanalną metaforą osamotnienia podmiotu lirycznego. Innymi słowy ten wiersz to tzw. moje klimaty. Pozdr:)
    • Mitylene
      Dwie sceny

      Przez Mitylene · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar ciekawy wiersz z motywem dwóch scen. Tylko tak sobie rozmyślam, że scena to i może nawet jest jedna tylko jej wygląd ulega niekiedy zmianie , no i role różne w życiu przybieramy. Druga kwestią wartą reflekji jest także stwierdzenie na końcu weru, traktujące o tym , że człowiek  nauczył się grać rolę...Chyba nie zawsze umiemy te role zagrać, niekiedy potrzebujemy wsparcia innych ludzi. Ile razy popełniamy przecież błędy co mogłoby sugierować, że jednak nie do końca umiemy właściwie tę rolę odegrać...Interesujący jest Twój wiersz, lubię właśnie takie, które pozostawiają tyle wolnej przestrzeni do interpretacji! Pozdrawiam!
    • Gosława
      Prośba do A (kolejna)

      Przez Gosława · Opublikowano

      @Leszczym tylko byś powiedział inaczej

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...