Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dla mnie święta Wielkiej Nocy mają to do siebie, że są czasem, w którym łzy mieszają się ze śmiechem, smutek z radością, a chwile zadumy dzieli cienka linia za którą jest czas, szaleństw i zabawy. Dlatego z tej okazji, domyślając się, że na ścieżkach życia doświadczacie diametralnie różnych emocji, życzę Wam by każda z nich była ważną lekcją w szkole egzystencji, i by zdobyta wiedza mogła procentować i rozwijać się. A mniej poważnie tradycyjnych pisaanek i wiosennego króliczka :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A tak bardziej duchowo może na te Święta...

Bo czas Wielkanocny to czas pokuty, zastanowienia, walki
z nałogami, przyzwyczajeniami, grzechami,
rozmyślania nad tym, w którym miejscu błądzę
i czy właściwą podążam aleją.

To czas wyboru naszej drogi
między parkingami supermarketów,
promocjami - zawsze najkorzystniejszymi w niedzielę,
między zniewoleniem posiadaniem,
a drogą wiary i modlitwy, która
czy to myślna, słowna czy śpiewna,
jest prawdziwą drogą do nieba,
takim naszym "z Bogiem pogadaniem",
albo poważną rozmową.

A mieć wiarę to mieć pewność
posiadanej prawdy - że Bóg jest;
i świadczyć i dzielić się nią,
to jak wylać flakon olejku nardowego - bardzo drogiego,
na czyjeś stopy,
na śmieszność się narażając,
w czasach mody na jedynie słuszny liberalizm,
mody na jad libertynizmu,
na coraz to powszechniejsze wróżbiarstwo i sekciarstwo,
( iluż to mód trzeba się dzisiaj wstydzić,
ile z nich zhańbiło się tym, że były)
że za Sienkiewiczem zawołać przystoi:

"Panie Michale, larum grają!
Nie masz ci już dawnych cnót w Rzeczpospolitej,
ostała nam się ino wiara,
a na niej wszystko inne odbudowane być może".

Życzę wielu dobrych natchnień, poeci!
Niech was napełniają tylko dobre myśli, wolne od cywilizacji śmierci,
wolne od nienawiści tego, czego nie znacie,
a co tak bezmyślnie wyśmiewacie
i z czego tak często szydzicie,
a na pewno miłość zwycięży w was samych...

Piast :)))
Opublikowano

K.I.Gałczyński
"WRÓBLA WIELKANOC"

Ćwierknął wróbel do wróbla: - Kolego,
na sercu mi jakoś tak lekko!
Ćwierknął drugi: - A ja się nie dziwię,
Wielkanoc, kolego, Wielkanoc.
No i babki zaczęły się budzić
na wielkanocnych obrusach.
Ludzie szli z kwiatami do ludzi
jak do poetów muza.


Wesołe niech będą nie tylko Święta, lecz także dzień powszedni.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andrew  Bóg jest Drogą. I Maryja Mateńka.
    • @SuzanaD  powiem słowami piosenki- bo myślę, że pasują do wiersza (fragm_   Trudno tak Razem być nam ze sobą Bez siebie nie jest lżej Ulice odbijają szary smutek nieba W sercu czuję chłód samotnej nocy Zapach czarnej kawy Filiżanki ciepło Jak przystań, gdy wokół Burzy się szaleństwo...(...)     Z podobaniem.  
    • Miłosierdzie Boże…   myślę o ... odrzucasz prawdy  Boga nie ma  świat ty  ot tak sobie powstał  z niczego    skąd to nic  nie ma znaczenia    manipulacja modna    ubierasz się jesz  tak jak mówią  słuchasz to co promują  myślenie tłumne    gdzieś się pogubiłeś  nawet nie wiesz kiedy    nie odnajdziesz siebie SAM    kiedyś ON wskazywał drogę  sumienie błądzenie    czeka cierpliwie  spróbuj powrócić    pomyśl  Jezu ufam Tobie  odzyskasz SIEBIE  SWOJE spojrzenie na życie świat    daj SOBIE szansę    9.2025 andrew  Piątek, dzień wspomnienia  męki I śmierci Jezusa   
    • @Berenika97 Dwa plus dwa to przyjaciół paczka                           minus jeden czy to doczepka                           sześć minus pięć to już wspomnienie                           każdy z piątki ma żonę dzieci rodzinę     
    • @SuzanaD To piękny wiersz o ludziach, którzy zgubili zdolność do zachwytu i widzenia piękna w codzienności. Pokazałaś, jak sami siebie pozbawiamy bogactwa świata swoim cynizmem. Zrobił na mnie duże wrażenie. Ale może nie zawsze jest tak źle. A ja widzę iskrę w porannej kawie, gdy para rysuje niewidzialne kraje, i dziecko, co z kamyków buduje świat — ono wie, że każdy kamyk to skarb. Miłość przereklamowana? Dla mnie jest każdym oddechem. Kurz ma blask — ty to widzisz, więc nie jesteś jednym z nich.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...