Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

najpiękniejsza proza


ula

Rekomendowane odpowiedzi

dech zaparło mi opowiadanie "Jak granit" Eustachego Rylskiego:) ale to sie na recytacje chyba nie nadaje... Wg mnie nadawałby sie do tego jakiś fragment P.Coelho z książki "Zahir". Z innymi propozycjami przyjdę, jak sobie przypomne tytuły;p

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Anna Janko 'Dziewczyna z zapałkami'

poetka, która zadebiutowała z powodzeniem w prozie,
jej dokonania zauważyli; A. Sandauer, H. Krall, K. Kofta, czy P.Huelle,

motto powieści: 'Wtedy dopiero warto brać się za pisanie, jeśli
mamy odwagę napisać to, czego nie mięlibyśmy
odwagi powiedzieć w oczy.'
Emil Cioran

- prosty, a zarazem piękny, płynny język - z recenzji:

,...a język tej prozy - pisanej przez poetkę - precyzyjny, współczesny, a równocześnie
pełen głębokich, niemal archetypicznych znaków i symboli '
P. Huelle

- gorąco polecam - kasia :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

a więc

Zahir odpada, czytałam jakiś czas temu i nie przypadł mi do gustu niestety.. może kiedyś zmienię zdanie

Duma i uprzedzenie.. zastanawiałam się, muszę przejrzeć.. wstyd się przyznać, ale nie miałam przyjemności jeszcze przeczytać;)

reszty podanych książek nie znam, chętnie wszystko przeczytam:))

a co myślicie o Pokucie?

książką którą polubiłam jest Pachnidło, polecam, jednak nie znalazłam tam odpowiadającego mi fragmentu, w którym nie byłoby wymienianych nazwisk bohaterów;(

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Fiodor Dostojewski opowiadanko BIAŁE NOCE -czytałem wiele razy często powracam i będę powracał

albo niedokończona powieść, tego samego autora pod tytułm NIETOCZKA NIEZWANOWNA (czy jakoś tak)

no i oczywiście Jerzego Pilcha zwłaszcza opowiadanie o "Najpiękniejszej kobiecie świata" ze zbioru MOJE PIERWSZE SAMOBÓJSTWO
pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

oj, dużo propozycji! bardzo fajnie, szkoda tylko że do konkursu jednak czasu za mało, żebym mogła wszystko przejrzeć, ale do następnego już z góry będę wiedziała, kiedy wszystko przerobię:))

ktoś wspomniał o Nad Niemnem? ciężkostrawne

pozdrawiam, serdeczności;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Tectosmith Bardzo Ci dziękuję:-) Mimo wszystko pszczółki wyglądają bardziej przyjaźnie, aczkolwiek osy to nic w porównaniu do szerszeni;-))
    • Pająka dawno nie ma, choć nici wiszą srebrne. Był tu, lecz umarł biedak, jego pamięci - przędza.   Nie ma go już z pół roku, wspomnienia powracają, jak straszył koślawością w pięknym, słonecznym maju.   Dawno biedaka nie ma, a w oknie srebrna nędza, firankę naśladuje. Natrętna myśl zwycięża.   A może jeszcze wróci, zamieszka na swej przędzy? Wystawi chudą nóżkę, wyszczerzy swoje zęby?   Gdy nagle wietrzyk zawył i zerwał srebrną nić. Nie wróci tu już biedak! Zachciało mi się żyć!    
    • prawdziwy mężczyzna nigdy nie płacze prawdziwy mężczyzna nie wie co łzy... Mars. Jowisz. Saturn. potomkowie protosolarnego obłoku cieszą się jak dzieci gdy na błękitną planetę spada zielony płaszcz wiosny! czy traktory zdobędą wiosnę ? czy Lenin otrzyma order uśmiechu ? do centrum galaktyki tak... daleko...daleko... a buty trampa tracą magiczną moc może zadzwonić  po pomoc do kota Behemota!? S.O.S. kocie...  Azor aportuje ! 
    • @AnaDziekuję. Jest pewien klimat w tragedii, w trudach i upadku, jakby prawdziwej próby siły wewnętrznej oraz poświecenia. Chrystus uczy nas, że cierpienie (najgorszą z rzeczy) zwyciężamy ofiarą jego na dobry cel np. Za zdrowie, za szczęście lub nawrócenie i dusze czyśćcowe. Wtedy tragedia (CIERPIENIE) zdobywa inną, przeciwną wartość, staje się miłością, a ona pokonuje zło, bol i poświecenie staje sie dobre. Cierpienie ofiarowane jest najintymniejszym i najważniejszym z darów człowieka. Tak naprawdę tylko cierpienie człowiek moze od siebie dać Bogu, bo materialny świat już należy do Boga, czyli pieniadze, złoto, diamenty, luksus życiowy - to wszystko jest dla Boga bezwartościowe. Naprawde własny dar, którego Bóg nie ma, to jedynie cierpienie nasze, bo jest najbardziej intymne, osobiste i kosztuje wiele. To nieco nawiązuje do średniowiecza, flagelantów, ascetów i idei umartwiania ciała, ale przypomina dziś już niepopularny temat poświecenia, który jest elementem przemiany Chrystusowej na krzyżu i misterium zbawienia. Dziś żaden ksiądz nie nakazuje umartwiania, choć np. głodówki są wyjątkowo zdrowe dla organizmu. Sprawa cierpienia w ofierze czy w pokucie stała sie zapomniana. A takie wiersze jak ten, nieco temat poruszają i przypominają. Mam nadzieję, że nie zanudzam...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...