Zgłoś

Marzeniem ludzkości wcale nie są loty w kosmos: ludzie chcą jedynie, aby czas 'odchodzin' nie nadchodził. Chcą tylko nadchodzić. Chcą być światłem, groźbą, skandalem, pokazem laserowych kształtów, muzeum woskowych figur, amnezją, amnestią ... I chcą. Piszą o tym pamiętniki, grają o tym w karty, wydają to jak ostatni grosz i ... wciąż odchodzą. Z naramiennikami, wpisami do księgi pamiątkowej i rejestru długów, przy dźwięku harfy i wyważanych drzwi ... ... Zabieramy torbę, buty, parasol, sprawdzamy pocztę, zdmuchujemy świeczki na urodzinowym torcie ... I nagle  ... "Uff, już w grobie!" ... I po co było odchodzić tak daleko ... ?    

Miłość? Niedokarmione, niechciane dziecko rozsądku ...   

Po co nam łzy? Gdy nie możemy płakać   Po co nam krzyk? Gdy nie możemy krzyczeć   Po co nam ból? Gdy nie możemy cierpieć   Po co nam miłość? Gdy nie możemy kochać   No po co nam?    

@Father Punguenty Fajne. 'Brzechwa dzieciom', to chyba moja pierwsza książka, którą sam przeczytałem. A potem znałem na pamięć, więc był powód na trochę dłuższy komentarz. Pozdrawiam :)   grunt żeś jeszcze ogacony bo mnie w bramie dziś odarto z kurtki swetra w kalesony wciąż się wbija typ z kenkartą   w piątek wuj w próg Samochwały wbił się nosem czując bitki jak z Kłamczuchą dwa Michały kradli mu z roweru szytki   stary ubek Staś Pytalski śpi na forsie z pełną dumy żoną Kwoką bo sklep dziarski mają niemal jak 'Konsumy'   z panem Koprem Kalarepka dziś po przejściach biedę klepie nieklepana dawno Rzepka smutna cuś dywany trzepie   pewnie cierpi po Pietruszce której chowa chude dzieci strasznie blade więc po gruszce rwie im z wierzby wprost naprzeciw   :    

flankuj mnie w wirującym wieńcu  z błyszczących i lekkich dłoni poczęstuj się jedwabistymi biodrami świeży poranek otworzę wonną kaliną