Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

III Wojna Światowa

Mateusz-_Ulvhedin
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Mateusz-_Ulvhedin

Mateusz-_Ulvhedin

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Znów wszystko od nowa,
kolejna wojna światowa.
Płoną białe domy nad czerwoną krwią.
Czy słyszysz jak w róg na odwrót dmą?
Wycofują się żołnierze,
nie słucha tylko jeden.
Mały kurczak z pierzem
idzie sam na psy pancerne.

Inni wołają
'wracaj! Do odwrotu wzywają'.
Tchórze uciekają,
honoru nie mają.
I tylko mały chłopiec
biegnie zdobyć tamten kopiec.

Ręce mu bronią,
honor siłą,
rzuca się pod czołgi
z twarzą siną.
*****
Żołnierze prowadzeni jako jeńcy,
ból życia ich męczy.
Zapach prochu ich mdli
jakby dopiero przed chwilą go pili.
Flagi się drą
i godła łamią.

Ruiny domów dogasają,
ludzi wysiedlają.
Kopiec mijając
wszyscy w jedną strone spoglądają.
Tam leży chłopiec z twarzyczką zakrwawioną
i światłem niczym aureolą oświetloną.

Mateusz-_Ulvhedin

Mateusz-_Ulvhedin

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no cóż nie każdemu musi się podobać.
Aha i tylko musze sprostować:
czytam poezje (i nie tylko) oraz nie staram się udawać poety, szczerze nawaet się za niego nie uważam a raczej na razie uważam się za amatora tej sztuki ;) pozdrawiam...
Rehabilitate K. Cecherz

Rehabilitate K. Cecherz

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no cóż nie każdemu musi się podobać.
Aha i tylko musze sprostować:
czytam poezje (i nie tylko) oraz nie staram się udawać poety, szczerze nawaet się za niego nie uważam a raczej na razie uważam się za amatora tej sztuki ;) pozdrawiam...

każdy z nas może być poetą
przepraszam że te słowa zabrzmiały tak dosłownie
za dużo "udawania" jest w wierszu
chodziło mi o to.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tymek Haczka
      Między lajkiem a ciszą

      Przez Tymek Haczka · Opublikowano

      @tie-break   przede wszystkim przepraszam za wcześniejszy błąd w czasowniku - poprawił mi słownik w iPhonie. Dla mnie hasło „prawda w poezji” da się rozłożyć na trzy poziomy – trochę jak w nauce, tylko zamiast Wszechświata mamy ludzkie doświadczenie.   1. Realistycznie: zakładam, że coś jest na początku – realne przeżycie, sytuacja, stan psychiczny, konflikt. Coś, co istnieje poza tekstem i przed tekstem. 2. Epistemicznie: czytelnik ma dostęp tylko do modelu tego „czegoś”, czyli do wiersza. Wiersz jest zawsze przybliżeniem – mniej lub bardziej udaną próbą uchwycenia struktury tego stanu. 3. Informacyjnie: „prawdziwy” wiersz to taki, który przy możliwie małej ilości ozdobników przenosi jak najwięcej konkretu doświadczenia – ma mało szumu, dużo sensu. Zły wiersz to albo szczere przeżycie podane chaotycznie i banalnie, albo perfekcyjna forma, w której nie ma już żadnego własnego stanu, tylko martwa estetyzacja.   W tym sensie zgadzam się z Tobą: można mieć tekst „faktycznie przeżyty”, a jednocześnie artystycznie nieudany; można mieć utwór formalnie dopieszczony, a w środku pusty. Prawda w poezji nie siedzi ani wyłącznie w biografii, ani wyłącznie w sztuczkach formalnych, tylko w stopniu, w jakim wiersz staje się uczciwym i nośnym modelem doświadczenia – takim, który potrafi w czytelniku wywołać coś więcej niż tylko „ładne, cudo, arcydzieło”.
    • tie-break
      WIERSZ O SZUKANIU MIŁOŚCI

      Przez tie-break · Opublikowano

      @M jak Malkontent Cała prawda o portalach randkowych. Ludziom nie chce się nawet spotkać na kawie, pogadać. Zamknięci w egocentrycznych bańkach nie mają najmniejszego zamiaru się wysilać, marnować swoich zasobów, aby zbudować jakąś relację. Bo po co? Nowomodna psychologia uczy, że nie należy nic z siebie nikomu dawać.  Zostaje AI. Coraz powszechniejsze stają się pseudozwiązki romantyczne z chatbotami. AI nie ma przecież potrzeb, wymagań, złych dni, oczekiwań. Emocji też nie ma, ale to nieistotne. Ma być przyjemnie, na wypasie, i dobrze dla ego. Trochę przewidywalna końcówka, za to podoba mi się realizm tej cyfrowej scenki.
    • Marek.zak1
      Upojony Zimą

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Zgadzam się z poprzednikiem, piszesz, jak w transie i dajesz się unosić temu, o czym piszesz. Tutaj znowu fajnie wyszło, ale timing gorszy, bo u mnie plus osiem:). Pozdrawiam
    • Marek.zak1
      Między lajkiem a ciszą

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Forum funkcjonuje trochę jak księgarnia. Tam też do pewnych półek tematycznych nie podchodzisz, podobnie jak do autorów, bo twój czas i percepcja są ograniczone, podobnie jak zainteresowania. Moja żona czyta wyłącznie książki dokumentalne z dziedziny kryminalistyki. Jest to więc hierarchia osobista, niezwiązana z moją oceną. Co do komentarzy z reguły nie komentuję tekstów, których nie rozumiem, bardzo osobistych, religijnych, politycznych i autorów, którzy źle reagują na krytyczne uwagi. Czasem nie mam niczego ciekawego w komentarzu do napisania, czy zwyczajnie nie mam czasu i daje lajka.  Pozdrawiam
    • Marek.zak1
      Legenda o Herkusie Monte i ofierze rycerza Hirschhalsa

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Fajnie to napisałaś. Co do meritum, zawsze zwyczaje i systemy były silne i często silniejsze od logiki  i zdrowego rozsądku, a władza duetu Herkus - Monte była widać słaba, skoro nie potrafili podjąć decyzji sprzecznej ze zwyczajami. Tutaj przychodzi mi do głowy sytuacja, w której doniesiono szefowi Luftwaffe Goeringowi, że jeden z jego pilotów jest Żydem. Odpowiedział: w Luftwaffe, to ja decyduję, kto jest Żydem.   Pozdrawiam serdecznie

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...