" szarość zmierzchu"

[Barbara Tadaj]

Mgła... co za magiczne cudo natury
srebrzy smutne przestrzenie
siatką niewidzialnych cieni...
repertuaru otoczenia...

tworzy wielką całość rzeczywistości
mglista dama czasoprzestrzeni...
tuli miasto do snu
swym dekadenckim klimatem...

co za cudny taniec porannego zmierzchu
tli się smoliście jakby brakło mu oddechu...
kłębowisko szarawego krajobrazu
nieustępliwie krąży wśród zgiełku
boi się czasu... który nieprzerwanie
zburzy mglisty porządek
wilgotnych wibracji...

[Espena_Sway]

cóż debiut jak debiut. widzę, że nie miaŁa Pani
jak narazie zbyt wiele z poezją wspóŁczesną
wspólnego. proponuję dużo czytać, mniej
pisać no i sŁuchać uwag czytających.

w tym tekście zbyt wiele sentymentalizmu,
trzykropki też są zbędne.

pozdrawiam Espena :)

[bajka-bajka]

dory poczatek....kropki nie potrzebne, choc sama je lubie ale...nie w wierszach....powodzienia :)

[Barbara Tadaj]

dziękuje za komentarze choć czytam dużo Espeno na pewno nie zamierzam przestać pisać..pewnie tym Ciebie zmartwię.....nie sztuką jest zamknąć komuś usta ale sztuką jest konstruktywnie poprowadzić i podzielić się profesjonalnym doświadczeniem.....ja wiem że to totalna amatorszczyzna ale będzie lepiej..........pozdrawiam

a Tobie Bajeczko dziękuje za promyk słońca

[Bea.2u]

witam,
dla mnie to całkiem niezła proza, przenikliwa, barwna, wciągająca obrazami, ale proza.
proza wierszem ;) czekam na następne :)
/bea