Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

drzwi strażnicy muru uzbrojone
w zamki bezduszne schody
z klatki do klatki na drodze pułapki
nieugięte imadło
nie pieści

właśnie upadło najpotrzebniejsze
złośliwa twardość uwiera
nieporadność

za ścianą milczenia zwyczajne
głosy kroki śmiechy i ciała
fizycznie sprawne
jak ciernie

myśli niespokojne czepiają się muru
ramiona rozpostarte jak krzyż
na ścianie zwisające brzemię
milczy

i tylko serce odgadło gest
łza w oku bezradna zasłania
beznadziejność

Opublikowano

wiesz, że mi znany wiersz z warsztatu, ale myślę,
że dobrze zmieniłaś zakończenie, bo - nie spłynęła i zmyła,
(jednak ciąży to brzemię nadal), ale "zasłania" - oddaje
co trzeba - z lekką nutka nadziei.
Serdecznie pozdrawiam, peelce - zdrowia, zdrówka i zdróweczka
z domieszką słońca -
baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jak zwykle jak Baba zajrzy, to zaraz robi się jaśniej,
serdecznie dziękuję i odwzajemniam się tym samym,
co się tyczy zdróweczka i słoneczka
:))))))))))

ciepluteńko z cmokiem
- teresa
Opublikowano

hyykyhm... czy ja mogę coś powiedzieć?

wyszeptam tak jak zawsze:

Droga Tereso:

- wiersz piękny wiersz zrozumiały
tylko jak na moją głowę farbami się maluję
a nie o nich rozmawia

na ten przykład:

"zamki bezduszne schody"

- po co mówić bezduszne, można przecież wyrazić tę bezduszność, niekoniecznie sprowadzając do górnolotnego i ogólnego przymiotnika

podobnie jest w całym wierszu:

"najpotrzebniejsze", "nieporadność", "zwyczajne", "fizycznie sprawne",
"myśli niespokojne", "ramiona rozpostarte", "zwisające brzemię", "milczy"

taki zbiór ogółów - to jak czarne dziury - niby jest coś ale nie potrafimy
tego schwytać wyobraźnią

proszę zwrócić uwagę jak zaczynam ten komentarz
- po co pytać skoro można od razu mówić do rzeczy

tyle moich uwag beznadziejnych

kłaniam się

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wojtku, bardzo dziękuję za długi komentarz.
Widzisz, ten wiersz (i inne także) został "okrojony"
pod naciskiem Forum, bo moje autentyczne są ponoć
przegadane... i tu wychodzi jak mi trudno być sobą,
choć szczerze mówiąc, te wszystkie "ogólniki" dla mnie
są bardzo osobiste, więc zrozumiałe...
gdybym chciała opisać rzeczywistość,
byłaby to może proza...przynajmniej tak by oceniono...
Czy tu wkrada się "Zwątp"? Nie wiem sama...
wiem, że trudno "być sobą" (napisałam taki wiersz)
i spotkałam się z ostrą krytyką...

serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

tak Tereso, wiersze najczęściej bywają bardzo osobiste, piszący wie o co mu chodzi ale często można mówić jasno i krótko, wiem że ni każdy ma tę zaletę( ja nie)
ale najważniejsze, to nie dac się ogłupić naciskami, umiec bronic włąsnego zdania, wybierać to co tobie pasuje a nie innym, tyle mojego
cmokam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Stasiu, dziękuję...jak zawsze szczerze i życzliwie radzisz,
ja dopiero uczę się pisać krótko, bo z racji zawodu
mam tendencję do "przegadania", a więc wiele
korzystam z warsztatów...wprawię się także
w bronieniu własnego zdania...
mam taką nadzieję

cmokam z pozdrowieniami
-teresa
Opublikowano

beznadzieja- to nie o wierszu, bo w wierszu jest nadzieja :). osobiście wybieram sobie z niego kilka wersów, moim zdaniem bardzo dobrych, ale też, po części zgadzam się z Wojtkiem, chociaż wiem jak, na pewnym etapie, jest trudno poprawić autorowi swoje dzieło. pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie Sylwestrze, dziękuję za pochylenie i komentatrz. Bardzo trafny,
bo właśnie o tę nadzieję chodziło. Co do propozycji Wojtka, to już
po części wyjaśniłam i na razie zostawię tak jak jest, ponieważ
zdania czytelników są podzielone...

serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


... to prawda, trudno... ale i Stasia ma sporo racji, posłuchać podszeptów innych, bo czasami warto coś zmienić, sama to wyczujesz, czy z korzyścią dla wiersza... a próbować trzeba, bo chociażby ten wyżej, "W potrzasku" warto przeczytać, choć jak dla mnie, pierwsze dwa fragmenty są nieco przedobrzone, ale dalej całkiem miłe czytanie...:) Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


... to prawda, trudno... ale i Stasia ma sporo racji, posłuchać podszeptów innych, bo czasami warto coś zmienić, sama to wyczujesz, czy z korzyścią dla wiersza... a próbować trzeba, bo chociażby ten wyżej, "W potrzasku" warto przeczytać, choć jak dla mnie, pierwsze dwa fragmenty są nieco przedobrzone, ale dalej całkiem miłe czytanie...:) Pozdrawiam.

Nata, właśnie ten wiersz w warsztatach zmieniłam za radą innych...
a co do dwóch pierwszych części "przedobrzonych" nie mogę się zgodzić,
bo znam namacalnie takową sytuację...w rzeczywistości jest jeszcze gorzej,
tak wygląda samotne życie "w potrzasku"

dziękuję za komentarz i cieszę się, że choć jakieś fragmenty miło ci się czytało

serdecznie pozdrawiam
-teresa

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...