Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kiedyś przestanę się dziwić...


Rekomendowane odpowiedzi

kiedyś przestanę się dziwić

że dotknęłam językiem gwiazd

i ta rozkosz którą ukradłam

nie została mi odebrana

tak trzeba- myślę,

-spadać w dół gdy osiągnęło się szczyty

z godnością zaryć nosem w ziemie

z dumą roztrzaskać twarz o podłoże


z tej perspektywy najlepiej widać niebo

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

skoro każda myśl mile widziana, to ja sobie tak z tym wierszem niecnie postąpiłam;) tytuł do wymiany wg mnie - nie lubię tytułów które powtarzają się potem w wierszu, ew. mozna nie dać tytułu tylko ***( kiedyś przestanę...). Jest trochę banalnie, ogólnie, przegadane. Poucinałam.

kiedyś przestanę się dziwić
że dotknęłam językiem -> nie wiadomo czego...i o to chodzi żeby sobie dokminić;)
i tej rozkoszy którą ukradłam
a nie została odebrana -> zaimkom mówimy nie, zwłaszcza jeśli wiadomo że 'mi' bo 'ja ukradłam'
tak trzeba
spadać w dół -> jesli się spada trza mieć wysoko skąd;)
z godnością zaryć nosem -> skoro podłoże to już nie ziemia, za dużo tej gleby;)
z dumą roztrzaskać o podłoże

z tej perspektywy
najlepiej -> nie mam lepszego pomysłu na pointę, ale tu znowu niedopowiedzenie lepiej mi wygląda niż wyłożenie kawy na ławę

Nie jest to coś specjalnego, ale na początek ( jak pozwolę sobie mniemać ;) zupełnie dobrze:) trzeba popracować nad nim jeszcze trochę i bedzie git. Powodzenia!
pzdr Aga

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...