Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Korab

były__premier
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/71868-korab/

Rekomendowane odpowiedzi

były__premier

były__premier

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

„i nie ma żadnej odpowiedzi, jest samo zdanie”
E. Pasewicz


Będziemy pytać. Kiedy zaśniesz
wypłyną kutry w czarny horyzont, spotkają się
gdzieś w pół drogi ich nagie ładownie. To nic,

morze ma smak pieprzu i zapach morwy, ale trzeba
poskromić żal po utracie. To jak będzie
z zapisem? Życiorys zapełni się, niebawem
wejdę w szkwał, starannie.

Jego Alter Ego

Jego Alter Ego

Opublikowano
Opublikowano

znów go czytam, dzisiaj przy muzyce z "kronik portowych", a to ci:) w przypadek nie wierzę:)

jak dla mnie sam szkwał by wystarczył;)
ale za każdym razem jak czytam ten wiersz, czuję się jakbym otwierała małą ważną książeczkę, powtórzyła w myślach wieloznaczność tych wersów i znów mogła być spokojna zawartym w nich niepokojem

to piękny wiersz

wejdę w szkwał, starannie.

starannie go napisałeś
pozdrowionka
/m.

Lady_Supay

Lady_Supay

Opublikowano
Opublikowano

Rozumiem, że jest to utwór o odejściu (stracie) kogoś bliskiego i przyznam za Jego Alter Ego, że to staranny wiersz, ale (wybacz), IMHO:

Będziemy pytać. Kiedy zaśniesz
wypłyną kutry w czarny horyzont, spotkają się - czy inwersja "wypłyną kutry w czarny horyzont" jest zasadna?
gdzieś w pół drogi ich nagie ładownie. To nic, - "ich nagie ładownie" - ja to rozumiem tak: nagie vel puste - dążąc gdzieś w jakąś stronę, z pustym (załóżmy sercem, duszą, po przejściach, etc), gdzieś, na jakimś etapie drogi spotykamy kogoś podobnego do sibeie. Czy o to chodzi? Przynajmniej mniej więcej? Jeżeli tak, to mi się bardzo podoba! Nawet ten "czarny horyzont" bardzo mi współgra w tym wypadku...

morze ma smak pieprzu i zapach morwy, ale trzeba - nie rozumiem zapachu morwy (skąd on i czemu służy? - i wg mnie zbędne jest "ale"
poskromić żal po utracie. To jak będzie
z zapisem? Życiorys zapełni się, niebawem - i może raczej "życiorys się zapełnił"
wejdę w szkwał, starannie.


Co sądzisz na temat powyższego?
Serdecznie pozdrawiam, Ewa,

Agnes

Agnes

Opublikowano
Opublikowano

czytam Twoje teksty, pojawiają się to tu, w dziale P.
zapewne sam je selekcjonujesz, a to już wiele, kiedy
autor stara się patrzeć z dystansem.
ten wiersz zatrzymał mnie, uważam, że jest jednym
z lepszych jakie ostatnio zamieściłeś.
ma w sobie tę głębię, coś co przemawia i nie chodzi
tu tylko o dobór słów czy formę.

pozdr. a

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/71868-korab/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kwiatuszek
      wróżka

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Leo Krzyszczyk-Podlaś Cudowny, płynący, delikatny wiersz:-) Pozdrawiam serdecznie!
    • any woll
      wreszcie

      Przez any woll · Opublikowano

      @Roma dzięki, to bardzo miłe!
    • Kwiatuszek
      Miodonoska

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      Kiedy pojawi się mleczyk, ten pierwszy przed milionem, usiądę przy nim cichutko  i po tym wszystkim ochłonę.   Podrapię trawę pod brzuszkiem, zalotnie spojrzę na pszczółkę, co w kwiatku baraszkuje, aż sypie się pyłek żółty.   Poszukam kropli rosy, błyszczącej w pełnym słońcu, by serce móc napoić  po długiej zimie w końcu.   Podzielę z miodonoską, spragnioną bardzo przecież. Nie piła nic tak długo, a mamy wszak już kwiecień.   Zakręcę na palcu kosmyk, rudo lśniący przy pszczółce, co w kwiatku baraszkuje, aż trzęsą się płatki żółte.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Kwiatuszek
      Niebo motyli

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Corleone 11 Bardzo dziękuję za obszerny komentarz:-) Miło mi, że zajrzałeś w moje skromne progi. Pozdrawiam serdecznie!
    • Xbovski
      Z głową w drzewach/Head in the tree

      Przez Xbovski · Opublikowano

      Głowa w drzewach   W lesie odnajduję siebie, Wśród cieni drzew, pod gwiezdnym niebem. Ciężar egzystencji mnie nie omija, Lecz natura jak matka ramiona rozwija.   Myślami krążę, wciąż jesteś blisko, Choć czasem cierpienie odbiera mi wszystko. Krąg życia ból niesie w swym szepcie, Lecz w lesie to brzmi jak pieśń w zalotnej projekcie.   Drzewo, co stoi, nic mnie nie zrani, Korzenie w ziemi, gałęzie w otchłani. To cisza, co woła, to spokój mnie koi, W niej serce, co bije w harmonii    Head in the trees   In the forest, I find myself true, Amid shadows of trees, ’neath the starry hue. The weight of existence does not pass me by, Yet nature, like a mother, spreads arms to the sky.   My thoughts still wander, you’re ever near, Though sorrow at times steals all I hold dear. The circle of life bears pain in its tone, Yet in the forest, it sings like a hymn of its own.   The tree that stands will cause me no harm, Its roots in the earth, its branches a charm. It’s the silence that calls, the peace that enshrines, Where the heart beats again, in harmony’s lines.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...