Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

najtrudniejszy fragment w którym
sprawia że powraca
a publiczność i tak wszystko wie
od początku

are we pretending cause I like pretending

charlie kapitan schodów w cylindrze
i dostojną laską
innym razem pióra i tatuaże

po drugiej stronie biały królik
kocham cię dziś podążam
cienką ścieżką między framugami

w powietrzu rozpływam się
patrz uważnie

Opublikowano

Nie kumam kontekstu wiersza. Być może nie ma żadnego rzeczywistego odniesienia do jakiegoś iluzjonisty i Autorka czy podmiot liryczny gra tę rolę. Więc jako niepewny po lekturze, zahaczę tylko techniczne rzeczy.

Więc drażni mnie "wie" na końcu wersu, a także "w którym". Co do "wie" to chyba nie muszę tłumaczyć? Przestawiłbym szyk zdania po prostu na: wie wszystko. Mocniejszy akcent na koniec wersu, moim zdaniem. Czepiam się "w którym", bo wiersz nie jest jakąś długą narracją, więc osobiście w takich wersach "szarpanych", nie używałbym tego na końcu. A inna sprawa, że zrobiłbym to tak:

najtrudniejszy fragment to ten
w którym sprawia że powraca
a publiczność i tak wie wszystko
od początku


W tym fragmencie: "charlie kapitan schodów w cylindrze/ i dostojną laską", brakuje mi tego "z" w drugim wersie, przez co zdanie wyszło nieco niegramatycznie.

No i dochodzimy wreszcie, do długo oczekiwanego królika;) Nie mogła Pani nic innego wyciągnąć z kapelusza?

Puenta dość fajnie wyszła, ale znowu, w moim odczuciu, przedostatni wers nie bardzo mi "się" podoba. Raz, że inwersja. Dwa, że wspomniane "się" na końcu.

Wiersz jest poprawny, ale nudny, nic świeżego tu nie dostrzegłem ani zaskakującego, czy choćby nieokrzesanego, co czasem jest lepsze niż "poprawność", która nieraz zabija wiersz.

Takie moje sugestie i zdanie, w oparciu o jakieś tam wyczucie słowa i inne czynniki, które formułują moje przekonania, więc proszę zrobić z tym, co Pani zechce;),

Pozdrawiam

Opublikowano

a mnie się podoba:) mniejsza o wykonanie, pomysł jest fajny i pointa jak najbardziej pasuje;) sugestie co do pierwszej zwrotki, ktore wysunał szacowny przedmówca, wg mnie też i owszem. Może wiersz nie jest napisany z jakims strasznym polotem, ale tak jak juz pisalam: mnie się podoba;)
pzdr aga

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Strach to najpotężniejsze narzędzie władzy, a gdy nie ma się żadnych sukcesów ani pomysłów na nią to pozostaje taką retoryka. Śmierci widziałem wiele… i nie oznacza to też, że żyjąc z dyktatorami po sąsiedzku nie trzeba być czujnym, choć jak uczy historia to raczej przyjaciele chętniej nóż wbijają znienacka niż oni. Zwierzęta potrafią przeczuć zagrożenie i my też podświadomie to czynimy, dostosowując język ekspresji o tym do swego gatunkowego idiomu. Nie strach dla mnie jest kluczowy, bo śmierć jest wpisana w cykl, który trzeba akceptować aby nie popaść w obłęd, ale czymś innym jest rodzaj obawy przed lekkomyślnym zniszczeniu świata jako znanej nam całości. 
    • Dobry Boże Daj odwagę, bo unieść tego nie mogę. Za grzech Cię przeproszę, wiem, że tu jesteś, lecz ja już tak dłużej nie mogę.   Wybacz mi, proszę, o przebaczenie proszę. Ciało moje spada, ciężar bólu je przytłacza.   Daj odejść, bardzo Cię proszę, zanim zło mnie pochłonie.  
    • @Annna2 Mateńko Najświętsza pozwól proszę, by na tym świecie nadal dało się żyć. Też kocham Maryję i dla niej kapliczka i album. Dziękuję że wskrzesiłaś mój wiersz a może go tutaj zamieścić. Teraz chyba jest pora stosowna na taki wiersz i może go bardziej docenią niż na beju?
    • @KOBIETA   ulala.   piękny wiersz.    przytłaczająca, dwoista natura miłości, która jest jednocześnie przyczyną cierpienia i jedynym ratunkiem.   relacja, którą opisujesz jest mroczna i niebezpieczna, ale ostatecznie okazuje się niezbędnym elementem istnienia.   Dominiko. Twój wiersz rozdziera duszę. Jego piękno tkwi w plastyczności i obrazowaniu które przenikają do ostatniej cząsteczki DNA.   super, piękna Dominiko :)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...