Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

poniosły mnie dłonie bez ramion
przez kręte, zbyt ciasne ulice
do końca, tą ścieżką przed bramą
mówiąc, że to moje życie

w milczeniu łykałam ideę
o prostym, tak łatwym istnieniu
mówili, że już nic nie zmienię
zbyt mało jest pasji w tworzeniu

zasłabłam i teraz to widzę
że mogłam obudzić się w porę
mój Boże tak bardzo się wstydzę
mój Boże, daj mi inna rolę

Opublikowano

Mnie się nie podoba.
Plusem jest zawarcie tekstu w formie, widać konsekwencję w pisaniu.
Minusem jest to, że wygląda mi na to, jakby pewne słowa znalazły się w tekście na skutek obranej formy. Są niezręczności typu "dłonie bez ramion". Może to miała być metafora, ale to tak jakby napisać "stopy bez kolan". Stopy nie mają kolan. Tak samo dłonie nie składają się z ramion.
Metaforą jest fraza: "jestem ptakiem bez skrzydeł", ale nie jest metaforą "jestem ptakiem bez rąk".
Ścieżka przed bramą też do mnie nie przemawia. Może chodziło o "poniosły mnie (...) tą ścieżką pod bramę/do bramy".
Może też chciało by się widzieć bardziej wyszukaną puentę.

Na koniec radziłbym, by Pani się raczej nie sugerowała tym, czy się podoba, czy nie. Po pierwsze, nie można tak do końca wierzyć deklaracjom użytkowników, bo nie wiadomo, czy ktoś nie chwali tylko dlatego, żeby Pani pochwaliła jego. Po drugie bardziej istotne chyba jest, dlaczego coś się podoba albo nie, niż to czy się podoba, czy nie.

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @hollow man Ja miałem naprawdę bogate i szalone życie przez kilka lat ale nigdy nie czułem że to moja droga. Teraz wiem, że wybrałem właściwie i czuję się dobrze sam ze sobą. To najlepsze co mogłem dla siebie zrobić.
    • @Berenika97 Właśnie... Tak poświęcają dosłownie i w przenośni czas,a mogłyby go poświęcić mężczyzną. Często zastanawiają się,  czy nie są tylko dla zaspokajania codzienności ,bo ich ukochane widzą szczęście w ciągłej pracy. Robią nawet to co leży na półkach w markecie i wystarczyłoby tylko odgrzać, a potem mieć czas na wpatrywanie się w siebie. Kryjemy wiele tajemnic. Czy zdążymy się poznać?????????????.????
    • @huzarc Tak, bo to męski punkt widzenia i zapewne ciekawszy dla czytelnika. Tak, czy inaczej historia to męski punkt widzenia, a jest zdominowana całkowicie przez facetów. 
    • @Berenika97 Każdy toczy własną walkę, często niewidoczną.   Piękny wiersz.   Pozdrawiam 
    • Ciche groby – zapomniane. I na krzyżu przysiadł ptak kraczący. Wspomnienie o zmarłych. Ta jedna bezinteresowna , czysta myśl. Zatrzymaj się człowiecze. Zdejmij czapkę , módl się i o końcu swoim pomyśl. Pomyśl o tym , który czuwa. I patrzy na wskaźnik Twoich dni. Ostatki liczący.   Już czas. Jesteś w kolejce. Masz numer. Chwytaj dzień bo przyjemność to Twój jedyny poplecznik. Lub umieraj ze strachu. On zwinie Twą duszę i żywot w rulonik. A na duszy pojawi się ostatniego rozgrzeszenia grawer.   Pani odziana w szatę nocy piekielnej nie zostanie na herbatę. Nie zostawi czasu do namysłu Nie pomoże wstawiennictwo Boga , papieża czy biskupa. Poczeka aż odejdziesz. I weźmie w swe zimne objęcia trupa. Zabierze do podziemi, gdzie z innymi przeklętymi siędziesz do stołu.   Nie widzisz swego końca. Tego wybranego już modelu. Po życiu jest śmierć. To jest kolej i ład. Omeny śmierci, spadają na ziemię jak grad. Niech Cię rozszarpią ognistymi zębami. Wyjedzą ciepłe wnętrzności. Człowiecze mój - nieprzyjacielu.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...