Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Rozpięta na łóżku
na kształt, krzyża
z przebitymi uszami.

Kyrie Eleison !

10 lutego 2007

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



'Rozpięta na łóżku
na kształt, krzyża
z przebitymi uszami.'

On przed sesją kolejną targany zmysłami,
wkuwa ile może:
prawo ohma; ciało rzucone na łoże traci na oporze ;P

pozdrawiam ) ava.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




tak, znam ten wiersz
zwrocilem na niego uwage
albo on na mnie zwrocil, eee...
- juz wczesniej

podoba mi sie
acz ja widzialbym to tak: improwizuje teraz - prosze wybaczyc moje bazgroly i prosze nie zwracan na nie uwagi:

moja Kylie

przeszylem spojrzeniem uszy
w lozku rozpietej
na ksztalt krzyza
Kyrie Eleison !
Opublikowano

strasznie głupie te wasze komentarze ! zawiodłem się.

Zgadzam się motyw męki chrystusa jest odrobinę przegadany, jednak chyba nikt nie przeczytał tytułu ! Nikt nie wziął słów do lewej dłoni, nikt nie przymknął oka. Tu chodzi o kobietę, czy muszę interpretować swój wiersz.

Rozpięta na łóżku
na kształt, krzyża
z przebitymi uszami.

Kyrie Eleison !

rozpięta na łóżku-chrystus wiszący na krzyżu
z przebitymi uszami-ma przebite dłonie/kobieta ma kolczyki

Chrystus jest krzyżowany 2000 temu, kobieta współcześnie "rozpięta na łóżku na kształt/krzyża z przebitymi uszami."

tak to wiersz feministyczny, odrobinę...
pani kotek i ava

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bynajmniej o inteligencji nie świadczy

świadczy o odczuciach czytelnika, o smaku i o jego braku w przypadku Autora, przegiąłeś
z takim porównaniem w przypadku Chrystusa i kobiety.
p.s.
przy okazji... za sam obrazobójczy tekst i odniesienie do kobiet taki peel powinien sam
powisieć na krzyżyku... własnej ignorancji i to dopiero wykładnia jego inteligencji ;(
takie rzeczy się ...leczy, sorrki, ale zdrówka życzę.

ava.
Opublikowano

1. Na www.poezja.org oceniamy utwór, nie autora.

Co nie zmienia faktu, że nadal nie rozumie pani mojego wiersza, lub ma inne pogłądy. Wiersz jak podreśliłem stawia pytanie "Czemu Chrystus nie był kobietą, może był kobietą?" Zgadzam się może to ranić pani uczucia religijne, to zrozumiałe. W wierszu chciałem do męki Chrystusa porównać, cierpienia kobiet. Ich złość,to odrobine bluźnierczy bo buntowniczy tekst.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie obraziłam, gdyż użyłam "peel" w miejscu najbardziej...newralgicznym,
proszę sobie nie przeszkadzać w dalszych 'manipulacjach' słowem pisanym,
bo wierszem, to cuuuś nie jest, myślą nawet godną dłuższej dyskusji, a od moich
uczuć...( tu dowolny kawałek 'mięsa'w/g uznania )... w bok poproszę.

pozdrawiam, bom grzeczna :) ava.
Opublikowano

obraża czas cały, i nieugięta w tym...
napisze wiersz, który zetrzę tę skazę moją
pseudopoetycką

a może się boi ?

Opublikowano

Nie rozumiem tego "Kyrie Elejson!". Kto to wykrzykuje? kobieta? narrator? Sądzę, że kobieta, bo to o jej pokutę tu chodzi, tak?
Sama symbolika krzyża przywołująca na myśl mękę Chrystusa powinna wystarczyć. Do tego jeszcze te "przebite uszy" jako odwołanie do ran Chrystusowych. Olać to "Kyrie...".

Poza tym cały tekst przypomina amfibolię, choć nie chcę nadużywać tego słowa, bo mogę się mylić. O co chodzi? O to: "Rozpięta na łóżku na kształt krzyża z przebitymi uszami". Wychodzi na to, że to krzyż ma przebite uszy ;-) Może przecinki po 1. i 2. wersie załatwią sprawę (przy okazji po słowie "kształt": przecinek zdjąć)?

Cierpienie kobiety, hmm, temat zacny, ale motyw religijny (zwłaszcza ten) zbyt ograny, mimo wszystko.

Napisałeś: "Wiersz jak podreśliłem stawia pytanie >". Czy to pytanie z serii: czemu Adam jest mężczyzną i czemu mi akurat to się przytrafiło? Czyli inaczej: dlaczego jest taki stan rzeczy, jaki jest? Filozoficzna rozkmina w postaci ogólnego pytania: "dlaczego jest tak, jak jest?" to frapujący temat. Ale to z Chrystusem jest pytaniem na poziomie przedszkola. Równie dobrze możesz pytać, dlaczego Maryja była kobietą, a Józef był facetem? Nie zgadniesz, jaka jest odpowiedź: bo tak!

;-)

Jestem na NIE.

Pozdrawiam.

PS. Zbyt słabo znosisz krytykę. Proponuję paczkę "Pampersów" ;-)

Opublikowano

Ja rozumiem to 'Kyrie Eleison !' jako zawołanie w stylu 'ło matko' lub 'ożeszku...',
ale moim zdaniem to przegięcie i jeśli miałbym cokolwiek stąd wziąć to tylko pierwszy wers.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


To natomiast w ogóle nie przyszło mi do głowy, nie mam pojęcia gdzie to Autor widzi.

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Kamilu, jeśli Cię uraziłam interpersonalnie - przepraszam, to błędne koło,
Twój przekaz/obraz jest dla mnie nieczytelny, a intencje niezrozumiałe, więc
zdania nie zmienię, ale co ja tam wiem... :)

pozdrawiam ) ava.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Co Chce pan przyprawić wąsiki Mosa Lisie ? Chyba kiepsko to panu wychodzi. Pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Co Chce pan przyprawić wąsiki Mosa Lisie ? Chyba kiepsko to panu wychodzi. Pozdr.
Ha, ha, ha! Pan to jednak ma problemy ze sobą. A co to za żółta kałuża pod Panem? ;-)

Ja o Pańskim gniocie, a Pan o moich wierszach dada (które zdobyły pozytywy, i co Pan na to?). Poeta zaawansowany? Phi.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jesteśmy wirtualnymi znajomymi nigdy się nie widzieliśmy nigdy niczego sobie nie obiecywaliśmy nigdy niczego od niego nie chciałam i mówiłam mu to nie słuchał   chroniąc swoją prywatność kłamałam podobnie jak on który ma sto twarzy   wymyślał mnie sobie latami w kolejnych wierszach i listach od lat codziennie na nowo   wściekły że jestem inna niż ta którą sobie wymyślił uderzał mnie w twarz   czy zwracam na to uwagę? już nie bo wiem że ma na moim punkcie obsesję   jednego dnia nie jest w stanie wytrzymać bez pisania o mnie i obrażania mnie   obsesja...   na szczęście dzieli nas bezpieczna odległość   Żegnaj...   
    • Nareszcie zgoda na ekshumacje... Choć czasu upłynęło tak wiele... Bolały wspomnienia w cichy szloch przyobleczone, Padało nocami tysiące łez…   Zgoda niepełna... częściowa... Wciąż więzną w gardle niewykrzyczane słowa... O bólu który w kresowych rodzinach, Tlił się przez kolejne pokolenia...   A przecież każdy człowiek, Zasługuje na godny pochówek, By migocący znicza płomień, Cichym dla niego był hołdem,   By kamienny nagrobek, Wiernie pamięci o nim strzegł, Imię i nazwisko na nim wyryte, Milczącym pozostało świadectwem…   Nareszcie godny pogrzeb… Polaków zgładzonych przed laty okrutnie, Przez w ludzkich skórach kryjące się bestie, Pogardą i nienawiścią nocami upojone…   Tamtej strasznej nocy w Puźnikach, Ciągnąca się noc całą mordów orgia, Dziesiątki bezbronnych ofiar przyniosła, Zebrała śmierć okrutne swe żniwa.   Bohaterska polskiej samoobrony postawa, Chaotyczna desperacka wymiana ognia, Niewiele pomogła i na niewiele się zdała, Gdy z kilku stron zmasowany nastąpił atak.   Spod bezlitosnych siekier ciosów Banderowskich zwyrodnialców i okrutników, Do uciekających z karabinów strzałów, Pozostał tylko wypełniony zwłokami rów…   Po tak długim czasie, Nikczemnego tłumienia prawdy bolesnej, Przyodziewania jej w kłamstwa łachmany podłe, Tuszowania przez propagandę,   Dziesiątki lat zwodzenia, Kluczenia w międzynarodowych relacjach, Podłych prób o ludobójstwie prawdy ukrywania Oddalały żądanych ekshumacji czas…   By w cieniu kolejnej wojny, Niechętnie padły wymuszone zgody, By pozwolono pomordowanych uczcić, Na polskich kresach w obrządku katolickim,   By z ust polskich księży, W cieniu tamtych zbrodni straszliwych, Padły słowa o Życiu Wiecznym, By złożono trumny do poświęconej ziemi…   Choć niewysłowionych cierpień ogrom, Milionów Polaków na kresach dotknął, Czapkując radosnym z dzieciństwa chwilom, Otulili czule swe wspomnienia pamięcią.   I gdy snem znużone przymkną się powieki, Wspomnieniami w blasku księżyca otuleni, Pielgrzymują nocami do sanktuariów kresowych, Starzy zza Buga przesiedleńcy.   A gdy niejednej księżycowej nocy, Starzy siwowłosy kresowiacy, Modlą się za swych przodków i bliskich, My także za nich się pomódlmy…   Za pomordowanych w Puźnikach, Za zgładzonych we wszystkich częściach Wołynia, Niech popłynie i nasza cicha modlitwa, Przyobleczona w piękne polskiego języka słowa…   - Wiersz poświęcony pamięci Polaków pomordowanych w Puźnikach w nocy z 12 na 13 lutego 1945 roku przez sotnie z kurenia Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) Petra Chamczuka „Bystrego”.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • Jar na głaz; a tu ile może jeżom Eliuta - załga raj.  
    • Mat Ina - żet, ale że ty zbiorom, i moro bzy - też Ela, też Ani tam.    
    • Gór udar; rad ucięto w kwotę, i cuda - radu róg.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...