Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Tylko oni

Waldemar Talar
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Magnetowit_R.

Magnetowit_R.

Opublikowano
Opublikowano

miłość cuchnie;) w taki ideal trudno mi uwierzyc, zazwyczaj kocha jedno a drugie karmione tym uczuciem staje sie jego niewolnikiem.
iersz mnie nie zachwycil - dla mnie to rymowanka w sam raz na wpis do pamietnika, pachnie naiwnoscią, ale w naiwnej wierze zawsze jest cos fascynującego

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Waldemar Talar

Waldemar Talar

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dobrze prawisz, to jest wtedy gdy zafascynowanie minie, jeśli się nie pielęgnuje jak roślinki, minie szybko, ale warto przeżyć, żeby wiedzieć że tylko oni...
cmok obojgu


cieszę sie Stanisławo że tak sądzisz .
pozdrawiam Waldemar
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Mr.Suicide

Mr.Suicide

Opublikowano
Opublikowano

być może i forma nie jest zachwycająca, ale przyzwyczaiłem się raczej do Twojego stylu, Waldemarze. poza tym treść jak najbardziej przekonująca. owszem, wierzę w potęgę uczucia, które może się przecież rozprzestrzeniać z dwóch osób. nie tylko jedna osoba musi być koniecznie źródłem miłości. i to jest wspaniałe. szkoda tylko, że pomimo uczucia, jakim darzą się osoby, które przy sobie egzystują, tworząc związek, nie zawsze są w stanie utrzymać tych relacje czy doprowadzić do stanu statecznego, pewnego. mnie utwór przypadł do gustu :)

pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • andreas
      Zakupy

      Przez andreas · Opublikowano

      Dobrze się stało,że na litość zabrakło jej pieniędzy,bo miłość z litości nie wróży nic dobrego.
    • andreas
      miliony wierszy

      Przez andreas · Opublikowano

      Wierszy jest zatrzęsienie,ale tylko niektóre są poezją.
    • lovej
      Bądź tu...

      Przez lovej · Opublikowano

      bądź tu i zostań Nasze serca  spłoną czerwienią Ze mną poczujesz się jak w niebie Mamy ten  sam klucz  do naszych serc Nasza droga miłości jest taka sama kolorowy dom w kształcie serca Miłość buduje nasze życie Oglądamy zdjęcia z przeszłości Nie mają koloru , mają kolor miłości Dlaczego potrzebujemy skarbu , mamy siebie                                                                                              Lovej . 2025-01-14                 Inspiracje. Czy istnieje prawdziwa miłość
    • Anonim_z_berlina
      Pieśń w klatce

      Przez Anonim_z_berlina · Opublikowano

      W drewnianej klatce, pod cieniem drzew, ptak śpiewał pieśń, co nie miała słów. Skrzydła złożone, niemal zapomniane, wciąż drżały w rytmie dawno przebrzmiałych snów.   Blask słońca wpadał przez kraty złote, rzucając cienie jak pajęcze sieci. Każdy promień – przypomnienie lotu, każdy dzień – więzieniem bez ucieczki.   Marzył o niebie, gdzie wiatr unosi, o wolnym błękicie, co nie zna dna, lecz skrzydła skurczone nie znały mocy, a pieśń w gardle zmieniła się w łza.   „Otwórzcie klatkę” – chciał krzyknąć światu, lecz głos zamilkł w gęstwinie liści. I tak trwał w ciszy, na skraju zmroku, pragnąc wolności, choć w niej mógłby zginąć.   Aż pewnej nocy, gdy księżyc zbladł, i cisza pożarła ostatni śpiew, klatka uchyliła swe drewniane wrota, lecz ptaka w niej już nie było – tylko cień.   Świt zastał klatkę pustą, jak wieko, które zamknęło w sobie ostatni sen. A wiatr poniósł pióro ku dalekim wzgórzom, gdzie niebo dotyka nieistnienia tłem.
    • Łukasz Jasiński
      Dreszczem na skórze

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @Laura Alszer   Usunąłem martwe teksty, to znaczy: bez polubień i komentarzy, zanim coś tutaj opublikuję (publikuję tylko tutaj, sporadycznie na Facebooku) - piszę najpierw na Wordzie (mam jeszcze rękopisy w Czarnej Teczce) i dopiero potem publikuję tutaj - po szlifie, jako uczeń publikowałem teksty w licealnym pisemku "Uważam, że...", bibliotekarskim "Sowa Mokotowa" i tygodniku "Tylko Polska", wydałem również tomik wierszy pod tytułem "Kowal i Podkowa" - można go zamówić w Archiwum Akt Nowych - trzeba po prostu napisać do wyżej wymienionego archiwum list elektroniczny lub iść bezpośrednio i zadać pytanie, jasne: wszystko mam zapisane na Wordzie - włącznie z "Czarownicą" - na profilu mam życiorys i dane kontaktowe, gdyby pani zechciała - mogę pani wysłać.   Łukasz Jasiński 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...