Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

......................................dedykowane takiemu jednemu.........


wiosną nieobsianych pól patrzę na półki tłustym poetom
podległe. zwarte jak głód malutkiej córki – płacze bo mleko

daleko a mamy wzór na dysce szumi – czytam jej nieco
potem jabłuszko. król-ból strzela z dwururki: kolka i lato

zimą jeszcze byłaś płód teraz w południe grzejemy krętą
dróżką - bez śladów kół skrót - do babci: na mur parzy się mięta

jesienią nie będzie zbiór wierszy – wiewiórki wojna przeklęta
z żył mi wytoczy. ty tul się do mnie córuś, rośnij. nieprędko

zrobi znowu mój Bóg „buc” z czułością w czółko. tylko pamięcią
mogę dotknąć, objąć w pół twoją mamusię. rozrzucam ziarno

po wspólnych domach mód, w obcych stołówkach duchowe jadło
układam sobie na mózg. z ohydą pluję w sztuk mistrzów sadło

„books” z półek ściągam na stół i pokazuję puste, zwietrzałe
miejsce gdzie grzechotek luz dobrze się czuje. empata? e tam:

poeta nie musi już pisać w ogóle – stworzył człowieka

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



peel został ojcem, to gratuluję, co do ostatniej - chyba teraz właśnie powinien zacząć,
a przy okazji rzeźbić, modelować, chronić i nade wszystko kochać ludziów, ufff :)

pozdrawiam ) ava.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jestem tu, by czytać, nie odhaczać czyjś wiersz. Przyszłam z własnej woli – to z automatu stawia mnie w roli osoby zaangażowanej, pełnej chęci zrozumienia i poznania czegoś nowego, innego. W każdym wierszu kryje się klucz: słowo, zdanie, tytuł, zwrotka, a czasem nawet cała treść. To one otwierają drogę do interpretacji. Lubię ten moment odkrycia. Przyznam, że skutecznie odebrałeś mi tę przyjemność... Ustępuję więc miejsca Twojej pełnej zaangażowania perfekcji. Nauczaj, inspiruj, kieruj, eliminuj – rób to, co uważasz za słuszne. Dla mnie stało się to zbyt męczące – być może z racji wieku, bo werwy we mnie coraz mniej. Oddalam się więc, życząc wszystkim wysokich lotów.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Wbrew temu, co powyżej, zabrakło mi dwóch lub jednego "się" do pełnego zjawiska "się" stało.. samo.. bez ingerencji. To, co jest, jakie jest. Do wypełnienia. Brzmi jak niekompletne uzębienie. Pozdrowienia.
    • @Naram-sin Mylić się, królu, ludzka rzecz... kwestia tylko, na ile pozwolę sobie jako człowiek, by człowiek był we mnie. @Naram-sin  Na marginesie, ci, których tu pouczałeś, gdzie teraz są… Pewnie uznasz to za komplement, że eliminacja literackiej szmiry nie drażni twych bystrych oczu, a sukces w tym zakresie jest niezaprzeczalny
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Brzmi jak uzależnienie od kogoś, w kogo wierzysz i co mu się napatoczy na tętniący język, jak popularno-ponury gashlighting.   Tylko potwierdzenie.   Ten utwór jest na kilka razy, mimo, że konstrukcja wydaje się prosta, to wiele rzeczy jest tam powtykanych. Zgrzyta mi chory czas, lub go nie rozumiem. Co miałaś na myśli? Pozdrowienia.
    • @Naram-sin Autor zawsze ma pewne oczekiwania i życzenia. Mówi coś, chce coś przekazać, zwrócić uwagę na określoną kwestię, skłonić do refleksji. Wiersze w dużej mierze pełnią rolę apelu, manifestu.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...