absolwent

[Leszek]

nauczyłem się widzieć kiedy oczy dojrzeć nie mogły
być otoczony wonnością nieobecnego aromatu
smakować zapamiętaną słodycz
różanych płatków

przesuwając palce po niewidocznych koronkach
ogrzewać zziębnięte tęsknoty
gdy niewidzialna włosy czochra
lękam się by chwili nie spłoszyć

ukończyłem akademię rozstania
i powinienem znać wszystkie odpowiedzi
jednakże zamiast
co rusz coś każe głowę zwiesić

[Gość]

coś zatrzymuje w wierszu
ale strona techniczna
za słabo

[Leszek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a mógłbyś rozwinąć tę stronę techniczną? :)

[JacekSojan]

"lękam się by chwili nie spłoszyć"

a gdyby to Leszku zapisać: "lękam się by nie spłoszyć chwili"?

wiersz dużej urody, ze wszystkich które poznałem Twojego pióra - to Twój chyba naj!

gratuluję! Poezja!
:) J.S

[Leszek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mój miły Jacku czytać, czytać ... ale na głos, wtedy jak sądzę odpowiedź na Twoją wątpliwość narzuciłaby się sama. Dziękuję. :)

[JacekSojan]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mój miły Jacku czytać, czytać ... ale na głos, wtedy jak sądzę odpowiedź na Twoją wątpliwość narzuciłaby się sama. Dziękuję. :)

przeczytałem i...
upieram się!
:) J.S

[Leszek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie oddam tęsknoty-spłoszyć. Jam też uparty. :)

[allena]

jakoś haczy w czytaniu:) głośnym też; mam
wrażenie zakłócenia rytmu, ale to może tylko ja(?) :) a.

[Stefan_Rewiński]

Podoba mi się.

[Gość]

jest zbyt jednostajny
każe iść do przodu nie pozwala zakręcić

mimo to ładnie napisane
ale jakby czegoś zabrakło

pozdr.