Para

[Jan Gruchlik]

Była sobie jedna para
Co podejście takie miała:
„Zawsze razem, bo podobno
Źle jest bawić się osobno”

„Tyś mym pragnieniem
Marzeń spełnieniem”
Mawiał On - płonny młody
Jej - młodej bajecznej urody

„Tyś mym marzeniem
Pragnień wyrzeczeniem”
Mawiała mu Ona do uszka
Gdy pieścił skrawek brzuszka

Przy kawie i słodkim ciachu
I przy innym ambarachu
Przy grach, przy zabawach
W tańcach i innych ubawach

W listach i dzwonieniach
Razem, czy w utęsknieniach
Czy daleko, czy blisko
Wiedzieli o sobie wszystko

Ciągle wspólnie i w kontakcie
Razem kupowali nawet kapcie
Wciąż za sobą chyba tęsknili
Bo się co dzień sobą bawili

Wtedy właśnie przyszła bieda
Bo tak się żyć jednak nie da
Rzuciła go ta szpetna sroga
Nie był dłużny – żmija! Dodał

[M._Krzywak]

Kolejny zaawansowany wiersz...

ech :(

[subiektyw]

Taka Częstochowa, że tylko pielgrzymek wypatrywać. Może otworzymy tutaj sklepik z dewocjonaliami?

[Bogdan Zdanowicz]

Para w buch - słowa w ruch
i już, już - słowny kurz,
a nawet wnet
jest zoned!
;)
proszę się bardzo zawstydzić i zabrać tę nieporadną wprawkę wierszową do warsztatu, bo psuje tu atmosferę (jakieś francuskie zapachy...? ;)
pzdr. b

[JacekSojan]

"Ciągle wspólnie i w kontakcie
Razem kupowali nawet kapcie"

- nowe, a już dziurawe;
jest dział fraszek - Artysta nie zauważył?
w tym natchnieniu czas oprzytomnieć...
J.S