Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Człowiek XXI wieku


Rekomendowane odpowiedzi

Biegnie do obrango celu
depcząc rywali

Mamona i kariera
to jego podnieca

Proszę, dziękuję, przepraszam
tych słów nie pamięta

W L4 ma etykę
i autorytety

Red Bull dodaje mu poweru
dyspozycyjność jest najważniejsza

Na głodzie
i z nierównym sufitem

Kończy swe życie
zaciskając pętlę na szyi

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wyłożyłeś kawę na ławę i nic nie dałeś czytelnikowi do pomyślenia. Poza tym rolą poety jest kłaść nacisk na to, czego inni nie widzą. Ty zaś napisałeś wszystko to, co każdy wie, kiedy ma 13 lat. Gdybyś chociaż jakąś aluzję rzucił, zagmatwał trochę obraz, to owszem, dałoby się poczytać. Na razie zarzucam Ci łopatologię.

Oprócz tego polecam edycję tekstu, kiedy wklei się z błędem. W drugiej strofie miast "jego", powinno być "go". Chyba nie muszę tłumaczyć, dlaczego.

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

go podnieca czy jego podnieta?

a tak? protestsong do grania dla mlodych punkowcow w garazu na 3 akordy i darcie mordy;)
z wiekiem kolory nabierają innych ocieni, przebarwiają się. wogole to o kim ten wiersz? bo ja tez jestem czlowiekiem (chyba) a nie uwazam zeby mnie dotyczyl.

staje w miejscu by poczuc
tektoniczny dzwięk ziemi karmi spójnością
w tunelu pod wieżą babel coraz tłoczniej
wyznawców bezkrwawej rewolty jednoczy
rytm współistnienia

szczury wieku krwi dzierżą władze
bo nikt prócz nich nie chce o nią walczyć
wybije ich czas i zgodny rytm
współstanowienia

uśmiecha się, jeszcze nie teraz
nie dzis
idzie dalej rytmem tego dzwięku
zgodnie z nim dokonując wyborow
uśmiecha się do innych przecinając ich ścieżki
wiodące do tego samego celu


bla bla -
uwazam ze w "sytych" spoleczenstwach zamiera pęd szczurow a budzi sie oddolny czysty socjalizm ulic. można spojrzec i z tej strony.

dzis jestem optymista;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



podpisuję się pod komentarzem kolegi. poezja musi być
trochę niedopowiedziana. może

***

Biegnie depcząc
wszystkich
- to tylko kariera

bez przepraszam
i tak wpuszczają
wyżej

w L4 ma etykę
i autorytety

tutaj każdy
pod nierównym sufitem
zakłada krawat

ostatni raz?

***

mniej więcej tak to widzę. jest prawie to samo
a jednak wydaje się, że więcej powietrza.

pozdrawiam Espena :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Epoka. Kolejna epoka i stos. Kolejny stos, lecz ten sam ogień. Rozkład i porządek. Samospalenie. Na złość galaktyce. Na pohybel.   Wznosimy radioaktywne miasta. Wieżowce-latarnie strzeliste totemy, nie sięgają nieba, nie przecinają chmur. Nie są wieczne. Wieczny jest popiół - diament w historii z drugiej strony lustra.   Drążymy tunele. Krwiobieg metra przetacza cielesność do kaplic milczenia - galerii, gdzie święte są tylko puste ramy. Tam łatwe modlitwy pozbawiają czerwieni.   Przynosisz mirrę i krzyk utraconego złota? Nie złożysz hołdu z kadzidłem w zębach.   Z wściekłości tnij korzenie. Spijaj soki. Bądź czujny. Przykryty mniemaniem wzniosłych budowli i ważności dni, śpij z otwartymi oczami.   Słyszysz tłum? To pomruk głodu obrzędów.   Aby posiąść. Aby nie pytać.   Przyćmić gwiazdy o których zapomnieliśmy.  
    • @Leo Krzyszczyk-Podlaś

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      mam tylko z tym problem. Pozdrawiam.
    • pająk pod sufitem śpi kociak pomrukuje pies łapką   sie bawi   okiennica z oknem rozmawia drzwi podsłuchują śmiejąc się   obok kredensu stoi zapomniana tęsknota w której myśl się tli   widzą to gwiazdy pocieszają ją że każda chwila  duszę ma   prędzej czy później coś komuś się uda że zapomnienie choć boli sens ma        
    • @iwonaroma kilka dni temu chodziłem po katakumbach Kapucynów w Palermo... Zatem potwierdzam, ze skórą człowiekowi bardziej do twarzy...
    • Płonę twoją miłością Dziś, jutro, pojutrze, na zawsze ty W jednej chwili moje serce zostało splątane z Twoim marzenia stają się rzeczywistością W moich ramionach stoisz tutaj, teraz ze mną Będziemy tańczyć do melodii miłości Będziemy tańczyć w rytm naszych serc Ten taniec nawet diabeł nie jest wstanie  odebrać W tym tańcu tez i podłoga zapłonie Siła miłości jest wielka Wszyscy będą nam zazdrościć tej miłości Och i achy będą od innych słychać , a my nadal  będziemy płonąć w miłości Nasza miłość rozkwita jak wiosenne kwiaty                                                                                                                            Lovej . 2025-02-13           Inspiracje. Zazdrość ludzka
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...