Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

A śmierć nie będzie miała władzy
Nade mną
Poszukać będzie musiała innego królestwa śmierci
Poza moimi sprawami
Zawitać będzie musiała w serca niewiernych kręgów
Z kamieni i łez
Gdzie umarła nadzieja, gdzie nie ma słońca
W potrzasku lęku następnej chwili
My tym, którzy przez siódme wrota Syjonu
zanieśliśmy swe kroki, w rozdartych od piasku, trzewikach

Poza siódmym dniem i trzynastym miesiącem, naszego szczurzego życia
Zawitamy do aleksandryjskiego portu
Ci ,którzy odwrócą swe twarze od prostej strzały naszych serc
Spadną potępieni na wieki w otchłań kuriozalnego losu
Wiatru pośród traw, jęku nagrobnego

Pomnimy tych, którzy zbłądzili, chwilą milczenia
I odejdziemy w nostalgii wzruszenia, szukając
Dalszego spełnienia, w poszukiwaniu
Straconego czasu, pustego czasu
Niepowodzeń

Nasz los, jak płatek śniegu na rozgrzanej butonierce
Nasze słowa, niby szept zgasłej świecy
Nasza epistemologia, jak zeszklony cukier
Nasze wołanie trywialne i bezsensowne
Kroki stóp panoszą się za nami
Prowadząc nas na naszą Golgotę i
Zmartwychwstanie
Zbawienie
Marzenie
Miłość

Tam gdzie śmierć utraci swoją władzę

Opublikowano

"My tym" to rzeczywiście błąd bo powinno być "My tymi" oczywiście.Interpukcje kopie zawsze niestety.A skojarzenie z "Solaris" całkiem trafne.Wiersz o tym samym tytule napisał Dylan Thomas,gorąco polecam!(i film i wiersz;)Nie umiem pisać lekkich wierszy niestety.Uwielbiam połączenie dobrego filmu i lieratury,np: "Czas Apokalipsy" no i "Solaris" choć w tym przypadku książka o niebo lepsza od filmu...

Opublikowano

Pansy, bardzo dziękuje za trafny komentarz i wezme go do serca.A co do wiersza Dylana, to jest on trafny w kontekście filmu, gdzie rozbudowano wątek miłości nieznającej granicy śmierci.Jednak w kontekście ksiażki byłby to cytat niedokońca trafny, chociaż można by polemizować.Film Solaris i książka to dwie zupełne różne fabuły.
Pansy, GORONCO polecam "The Hollow men" Eliota!!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wiesław J.K. To epitafium nie dla człowieka, ale dla idei – czasu rozumianego jako byt wieczny, a jednak wciąż „zużywany” przez ludzi. Autor pokazuje sprzeczność: czas jest zawsze obecny, a jednocześnie wciąż go „brakuje” i wciąż go żałujemy.
    • @MIROSŁAW C. Ujmujący wiersz, nasycony magią metafor i jesienią ale taką kochaną, swojską i ciepłą. Aż się ciepło uśmiechnęłam- do wiersza i do zdjęcia ( też uwielbiam fotografować przyrodę ). 
    • epitafium    odszedł na zawsze, dobrze zużyty,  lecz chodzą słuchy często zmarnowany  i tutaj różne zdanie bywać mamy bywał przecież różnymi językami na kartach książek, gazet, czasopism opisywany obecnie zkomputeryzowany zawsze na czasie i upływający przeszły, teraźniejszy, przyszły nigdy nieustający dziejowy   ************************  
    • @MIROSŁAW C. To subtelny, pełen uroku wiersz – jak akwarela namalowana kilkoma pociągnięciami. Ma w sobie lekkość i autoironię, dzięki czemu czyta się go z uśmiechem, a jednocześnie pozostaje po nim ciepły ślad.
    • Fajna sprawa, niczym ukryty motyw zbrodni jaka się dokonała na miłości, koleś zgłasza pretensje do mnóstwa rzeczy, mój nos śledczy chciałby wyczuć zbrodniarza i ukarać odpowiednio za tę zbrodniczą masakrę wraz z autorem czemu też autor dał upust. Podsumowując, to oburzenie może mieć tylko jedno wytłumaczenie, koleś ma jeszcze nadzieję, że gromy jakie spuszcza usłyszy ukochana i to doceni. Odbieram to jako tragikomedię, jeśli nie pasuje nie czytać dalej, Po jednym spojrzeniu rozkochał się niej w jej rudych włosach, i przeżył cudowne chwile, przeżył w dosłownym też znaczeniu, czyli nie umarł, to dobrze bo mamy wierszyk. Ta domniemana teściowa landara zniweczyła wszystko, koleś nie radząc sobie z tym, desperacko wysyła wiadomość chodź sam wie, że go zrani. no i ten motyw mi leży, gość się sam nabija w butelkę, majstersztyk wieloznaczeniowy, pies przy torach i tory które prowadzą, każdy żydek wie o co biega, - ta przypadkowa literówka, burzę - dokonała, że tak się wyrażę przełomu. Jak dla mnie super, co widać w moim poświęconym temu czasie. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...