Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zapadam się w ciemność.
Egzystencji mej kres.
Chowam wszystkie myśli,
Mroku pan nadchodzi.
Powiada mi: „wieczność
Ci niosę, moc – tak jest,
Dam Ci to wiesz, jeśli
Zyskasz dusze ludzi...

Wstańcie ludu ziemi!
Hej! Powstańcie z grobów.
To wasz czas, wasza noc.
Bawcie się na mój koszt.
To nic – jesteście niemi,
Obudźcie też bogów.
Niech dostrzegą wasz los,
Niech pojmą – nie ich jest moc.

Wyruszamy w miasto
Zacząć rzeź, niech ludzie
Słyszą nasze jęki
- Zew strachu przed życiem.
Zabierzmy im wszystko
To z czym my w biedzie.
Zadajmy im męki,
Zapłaćmy im gniciem.

Opublikowano

A mnie się nawet podoba:) Patetycznie/mniej patetycznie. Kwestia gustu. Natomiast ukazana tutaj wiara w moc człowieka i w to, że człowiek zamiast się załamywać - musi działać i pokazywać na co go stać, najlepiej w ogóle całą brygadą(nie chodzi tu oczywiście o bicie się, tylko intelektualne dzieła:P), to mnie przynajmniej daje pokrzepienie:))) Lubię, gdy coś... Cokolwiek daje mi więcej siły/wiary/chęci.
Nie wiem niestety, co poradzić, jak polepszyć... :( No niestety. Może kiedyś, ale teraz nie jestem na pewno odpowiednią osobą do udzielania wskazówek. Skoro jednak istnieje tu coś takiego, jak plusik(właśnie to sobie uświadomiłam), to ja Hej! daję plusik;)
Pozdrawiam
Gwiazdeczka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nie widzimy generała w telewizji  nie słyszymy go w radiu  dla nas to zwykła sobota  choć w szkole męczy nas Miron  stale ze swoim kabaretem  nie pamiętamy niczego  rodzice też nic nie pamiętają  jedynie babunia coś tam o jakichś pałkach i pistolecikach wspomina  o funkcjonariuszach w mundurach  o ludziach pobitych, zabitych  ci ludzie wciąż żyją  lecz czy nie zginą  wraz ze śmiercią babuni  a może  chcieliby stąd w końcu odejść  doświadczyć godnej śmierci  umrzeć  nie od broni plugawca  lecz z niepamięci 
    • @bazyl_prost @bazyl_prost poszukiwanie, często samo w sobie jest początkiem i jednocześnie końcem jakiegoś etapu w życiu. Szukanie idealnego rozwiązania w tym nie doskonałym świecie jest absurdem.    Cdn. :)  
    • Jesteście wierszem idioty odbitym na powielaczu J. Kaczmarski "Autoportret Witkacego"   poeci śnią romanse z chatem gpt fraza ciosana w zerojedynkowym kodzie zbiera wszystko co ludzkość napisała wierszem   poeci wznoszą się wyżej niż bloki niż ursynów nowa huta czy jakaś dziura na podlasiu tokarka mówi jambem i średniówką arkusz excela zamienia się w poemat   kobiety cielesne jak model językowy awatary wypełnione krwią mięsem i kością poprawnie reagują na archetyp ich macice brzuchy piersi stają się przezroczystym filmem błoną z pleksi   jak pierwszy papieros z rana  wiersz pisany na komórce proste ludzkie wzruszenie wpuszczone w bebechy maszyny   otchłań wzywa z zatrutych studni a ręce prawych ludzi są wystarczająco daleko by je odrzucić i nie pozwolić by zmieniły się w wyrzut sumienia   na koniec słowo okaże się fasadą emanacją pustki która drążyła od dawna znajdując najgorszy sposób na zaprzeczenie sobie   może wtedy zostanie nam ziarenko gorczycy zaczyn na duszę  
    • @Lidia Maria Concertina  Wiersz pomiędzy brzegami, skonstruowany na rusztowaniu. Dobrze się czyta.:) Pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Polecam podejść do brzegu, bo popłynie i ominie. Dużo energii w tym wierszu, jak z generatora wiosny. Pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...