Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Złożenie II

Czasami wkradam się do lasu,
jako rzeczowo pogięty półkownik( w torbie
drobne dolarówki, te starsze puzony!, papiery z Wakat-u), nie ma
tu co prawda ameryki(tej polki z Waszyngtonu) - są - anglikańskie
miecze wbite w słońce.wyciągam - o to tylko chodziło - patrze teraz
na strukturę łyżek, którymi słodzimy herbatę, wycinamy cetrynę, kopiemy
groby.

Opublikowano

Panie Poeto - chociaż ja, pana bym nigdy tak nie nazywała,bo Poeta powinien mieć wyczucie smaku w tym co pisze,jak się wyraża,a pana na to nie stać .Jest pan żałosny !To tak delikatnie mówiąc ;( sio to może pan...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no, jeśli się nie myśli, oczywiście...
czy mi się tylko zdaje, czy pan zieje jadem? jeśli uważa pan że czegoś istotnego tu nie rozumiem, proszę mi wytłumaczyć :)


nie zieje jadem(litości)):

proszę mi wierzyć, uogólnienie w wierszach, to wiersze, naprawdę, już pan rozumie?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




nie zieje jadem(litości)):

proszę mi wierzyć, uogólnienie w wierszach, to wiersze, naprawdę, już pan rozumie?
jeszcze raz powiesz to mnie pan, to czymś w ciebie rzucę - babo !
;]

prosiłbym o o graniczenie wulgaryzmów,w poliemice z moją osobą, nie lubię chamienia, nigdy nikogo nie chamię, oprócz takich osobników jak ten trol wyżej, więc raczej prosiłbym o troche powagi,pozdd
Opublikowano

bełkotliwe, niewyraźnie, nieczytelne, mimo iż brakuje metafor. jednym słowem gniot. poza tym nie wygląda mi to na poezję, nawet na jej zalążek. równie dobrze mogłoby się prezentować następująco /jako proza/ :

czasami wkradam się do lasu, jako rzeczowo pogięty pułkownik (w torbie drobne dolarówki, te starsze puzony!, papiery z Wakat-u). nie ma tu co prawda ameryki (tej Polki z Waszyngtonu). są anglikańskie miecze wbite w słońce. wyciągam - o to tylko chodziło -patrze teraz na strukturę łyżek, którymi słodzimy herbatę, wycinamy cytrynę, kopiemy groby.

***
jeżeli jednak miałoby to przybrać jakkolwiek formę wiersza, to postaram się zaprezentować swoją wizję :

czasami wkradam się do lasu
jak rzeczowo pogięty pułkownik

w torbie drobne dolarówki
- papiery z Wakat-u
nie ma
tu co prawda ameryki (tej polki z Waszyngtonu)
są anglikańskie

miecze wbite w słońce
wyciągam
patrzę teraz
na strukturę łyżek którymi słodzimy herbatę
wycinamy cytrynę kopiemy

groby


***
jakkolwiek czy proza czy wiersz - beznadziejnie to wygląda. poza tym jak P o e t a może popełniać błędy ortograficzne /chyba, że 'półkownik' to neologizm; tak czy inaczej co to za słowo 'cetryna' albo patrze - takiego słowa nie ma/ ? toż to zgroza i kompromitacja. radzę pierwej przestudiować zasady poprawnej pisowni, a dopiero potem zabierać się za tworzenie czegokolwiek.

pozdrawiam.

Opublikowano

dostrzegam zamysł Poety nad życiem i śmiercią
cytryny mogly być celowym zabiegiem biegnącym
koło wygiętych łyżek, jest do poprawienia kilka
szczegółów, choć czyta się słodko gorzko
jest sens
pozdrawiam ciepło

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




zdanie osób, które mszczą się z wątek pod forum, kompletnie się dla mnie nie liczy, proszę sobie darować też oceny typu, to nie ma nic współnego z poezją, bo imho, proszę mi wierzyć, to ma z poezja więcej współnego niz mogło by się panu wydawać, ale, jak wyżej napisałem, nie wydaje się...

pozdrawiam .




p.s ale co z tego że forma jest tak?

przecież każy ma swój styl wersyfikacyjny, przecież w wierszu liczy się głównie merytoryka, meturm, nic więcej, forma może gnić, ale wiersz ma być!
Opublikowano

za nic się nie mszczę. to nie w moim stylu, proszę Pana Poety. po prostu wyraziłem swoją subiektywną opinię na temat pańskiego dokonania. jeżeli pan nie potrafi tego uszanować, to nie będę się więcej wysilać, by panu pomóc, bo pan i tak jest najlepszy. zatem wszelkie negatywne uwagi pod pańskimi wytworami pan traktuje jako obelgi, a co za tym idzie - nie potrafi wyciągnąć konstruktywnych wniosków. żałosne.

pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




nie, nie jest to żałosne, proszę mi wierzyć, ale najpierw niechże mi pan da wskazówki, dlaczego miecz wyciągniety ze słońca(metafora - ponoć ich nie ma?), nie moża przekształcić na łyżkę którą słodzi się herbatę, kopie groby, biroąc za zasadę, iż jest to wiersz,

ja wiem że koncept jest dość ograny, ale rany, cięzko jest napisać coś nowego, nie tylko mnie, niestety...


nie jest to żałosne, bo oczywiście ja poezję znam znakomnicie, i już odróżniam wiersz od krytyki tego wiersza, jego porawy, a więc pana nanoszenie, niewiele zmienia, i dlatego nie ma to sensu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Twój wiersz Aniu  to krzyk — nie do ludzi, bo ci przestali słuchać, ale do Boga, który milczy. To lament duszy, która już nie wierzy w sprawiedliwość, bo ile razy można patrzeć na śmierć dzieci, na powtarzające się piekło, na historię, która niczego nie uczy. To nie jest już tylko poezja — to dokument epoki bez sumienia. Każdy wers jak strzęp modlitwy, który nigdy nie doleciał. Tyle krzywdy, tyle krwi, i nic się nie zmienia. Może jedyną modlitwą, jaka została, jest właśnie ta rozpacz. Ja ją w sobie mam. Ale najgorsza jest ta niemoc.   Jak nasze dzieci w Powstaniu Warszawskim mordowane dla żartu, z nienawiści. A Wołyń ? Rozpacz rodziców mordowanych okrutnie dzieci.   Aniu. Mocny i cudownie ważny wiersz. Podziwiam Cię.
    • @[email protected] remanent ? :):):) Cholera, musi być naprawdę źle :) Dzięki.     @Berenika97 dziękuję. Uśmiecham się do Ciebie:)     @Roma od Ciebie. Słowa wsparcia. Że życie to nie zabawa w dwa ognie. Dużo to dla mnie znaczy. Roma. Dziękuję.  
    • Pierwszy był Mefalsim, nad Beit Lahija unosi się dym. "Płynny ołów, "Żelazne miecze" w Jom Kipur, znów presja bierze prym. O - jak piekło okrągłe. Kół historii obłędnych eksplozji przemocy. Gdzie jesteś Boże? I nowiem zmierzają kolumnami ludzie do Ciebie. Gdzie jesteś, czy w niebie? Jakże niezrozumiały jest dziś świat, nienawiść i żądza odwetu, od tylu lat. Gdzie jesteś Boże? Ty, który oddałeś życie z miłości do ludzi, słyszysz, czy masz za dużo spraw? Wzgórzom oliwnym ktoś mówi witam, a korona cierniowa raz po raz w słońcu zakwita.                
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Co jest bełkotem ? Byłeś kiedyś w przychodni przyszpitalnej gdzie starsi ludzie czekając na lekarza leżą na posadzkach ? Nie.... A siedziałeś kiedyś na SORze z dotkliwym bólem brzucha 12 godzin ? Nie ... A widziałeś starych ludzi kupujących jabłka,  czy pomidory, czy ziemniaki, po jednej sztuce ? Nie.... A może byłeś w dmu tego przedsiębiorcy z Poznania który powiesił się na klamce bo urząd skarbowy zabrał jego dzieciom mieszkanie ? Nie...   To tylko fragment tzw. ŻYCIA.   Więc zanim coś głupiego napiszesz przebadaj się. Bo chorzy na tę chorobę nie wiedzą, że chorują. Schizophrenia hebephrenica - nie boli. Ale wymaga ostrej jazdy psychiatry. Więc idź. Ale zanim pójdziesz niech mama zrobi ci jeszcze lewatywę. Najlepiej z kawałków tęczowych cegieł. Ty baranie.           słuchaj. Po co wypisujesz tutaj teksty z poradnika agitatora ? Tylko nakręcasz różnych durni do fantazjowania.   Jest świetny portal. Napisz swój tekst gloryfikujący nasz poziom życia. A mnie daj spokój bo napiszę co naprawdę o tobie myślę. @Annna2 dziękuję Aniu :)
    • @Berenika97 a w Gazie jest dramat dobry wiersz
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...