Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dzidka jest taka brzydka,
że z obrzydzenia w torsjach leżę,
Milszy mi pająk, co wstrętną nić tka,
niż to obleśne, plugawe zwierzę.

Dzidka jest taka brzydka,
że na jej widok drętwieję cały
Drętwieją palce, drętwieje łydka,
drętwy (o zgrozo) jest też ów mały,
co prymitywnie, acz sukcesywnie,
bezczelnie nawet stół podnosi.
Jak żem był płytki? Dziś wiem, że Dzidki
to wpływ - nie cichej, skromnej Małgosi.

I choć pytają: Coś ty w niej widział?
Ja sobie cenię. Świetny przydział!

Opublikowano

HAYQ!
Rozbawił mnie Twój tekst
powiedz jak to z brzytką Dzidką jest?

i skojarzenie takie mam
bo o to chodziło;

Ach Ziuta, pijany bylem, gdy przed oltarz zaciagnelaś mnie
Ach Ziuta, dlaczego się zgodzilem, tak zaluję, tak zaluję dziś .

PozdrawiaM.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


"Brzydka ona brzydki on,
a taka wielka miłość"
- pamiętasz taki song?
Z "Ziutą" się pomixsiło.
i chociaż z Ziutą to był prawdziwy zonk,
z Dzidką wspaniale było - wystarczył "Strong"
Potem się ułożyło,
nie ma co kryć
z ócz jej wyczytał mi'ość
że tylko wyć.
;))
Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


"Brzydka ona brzydki on,
a taka wielka miłość"
- pamiętasz taki song?
Z "Ziutą" się pomixsiło.
i chociaż z Ziutą to był prawdziwy zonk,
z Dzidką wspaniale było - wystarczył "Strong"
Potem się ułożyło,
nie ma co kryć
z ócz jej wyczytał mi'ość
że tylko wyć.
;))
Pozdrawiam

HAYQ!

Przepraszam ,że jeszcze raz zacytuję;

Gdzieś tu chyba zakpił los.
ona brzydka brzydki on.
A taka ładna miłość,aż nie realna wręcz
tak jakby ich spowiła tęcza tęcz

Myślę ,że w miłości wszystko możliwe.
Przy okazji poeci maja o czym pisać;))))
Zdrówka.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



przekornyś (;P zakamuflowana pochwała brzydoty, prawie jak u Umbercia Eco,
wyczuwam w podtekście swoistą prośbę o zrozumienie dla ekscytacji peela,
jakby chciał się tłumaczyć z względności postrzegania piękna i chwała za to!


pzdr; sdcznie:D zw - sze a.m:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



przekornyś (;P zakamuflowana pochwała brzydoty, prawie jak u Umbercia Eco,
wyczuwam w podtekście swoistą prośbę o zrozumienie dla ekscytacji peela,
jakby chciał się tłumaczyć z względności postrzegania piękna i chwała za to!


pzdr; sdcznie:D zw - sze a.m:)
Pięknie to ujęłaś, lecz jam prosty człek
i ecco... jeno buty noszę
Umbercio chyba by się w ściek
- bo przy nim, jam jest jak kalosze.
;)
Bardzo serdecznie pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...