„Bez daru” (04-05IX0II )

[gal gerald]

Artysta bez daru to dla człowieka jak chora atmosfera
Dla jego duszy to straszna afera

Jak to jest, że ktoś chce tworzyć, a nie może tego robić?
Chcieć się swoją duszą i umysłem dzielić

Myśleć o ukazaniu świata w świetle słońca
A zamiast tego zrobić zaćmienie miesiąca

Jak komuś dać skoro duszy tego nie można wyrwać?
Jak po tym wszystkim swego serca nie przegrać?

Kochać sztukę i nie móc należeć do sztuki
Być ptakiem w którego są wymierzone wszystkie okoliczne łuki

Tak bardzo świat mrokiem zalany

Twórczość, która daje ironiczne westchnienie
Westchnienie, które daje roztargnienie
Roztargnienie powodujące cierpienie
Cierpienie powodujące krwawienie

Bez sił i krwi artysta żyje jak szara myśl, która szybko przemija.

[Mariusz Dogg]

Mam dokładnie takie same odczucia...zgadzam sie z autorem i chętnie sam bym się pod tym wierszem podpisał...