Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Teraz to napiaslem 20 minut.to dopiero poczatek i troche jak czytanka gimnazjalna...ale ma plus..przynajmniej nie aż taka smętna jak me poprzednie...takie to dla poćwiczenia....fajnie się czyta...bezstresowo....co do rymów..czasem fajne..czasem straszne :-), lae ja to z glowy piszę....

Stójcie ludzie, poczekajcie, czy wy wiecie, jak to było,
Gdy siedemset lat przed nami innym ludziom się tu żyło?
Za górami, pośród lasów mieszkał człek wśród hordy bożków,
I im służyć co dzień musiał, nosić złota wiele koszów….
A że Boga wciąż nie znali, czarne gusła odprawiali,
Poprzez tańce tylko diabła w swoich ziemiach zaklinali!
I słuchajcie zgromadzeni, baśń ja chętnie wam opowiem,
Plac, co teraz tu stąpamy niegdyś strasznym był to borem.
Unikali go książęta, unikali go rycerze, i opryszkom nie był domem,
Mawiał wtedy bard po chatach, że strachu było powodem,
Straszne zwierze, które lasem bez względności zarządzało,
Ono królem tutaj było, nad zwierzyną panowało.
A kto pytał to gadali i gadali po trzeźwemu,
Że co noc ryk się rozchodzi, lecz nie wiedzą oni czemu,
Więc kto śmiały, za zapłatą ruszał w drogę ciemną nocą,
Lecz nie wracał; mógł go znaleźć tylko Bóg ze swoją mocą!
Nauczeni zaś wieśniacy, w puszcze się nie udawali,
„Byle tylko tam została” tak co noc, tak błagali!
I tak żyli w strachu stale, ziemie w ciemność zachodziły,
I czekali, a ich oczy wciąż za słońcem wodziły!
W końcu Jezus się zlitował, rzekł dam tym ludom zbawienie,
I dopuścił by ich władca wziął od Niego namaszczenie!
Więc po latach wnuk piastowski, dumnie kraj swój w krzyż ozdobił,
A każdy skrawek swoje ziemi wodą święta z Rzymu skropił!
Mimo nowej w Boga wiary, krzyki wciąż nie ustawały,
Więc nie dziwne, że się ludy przeciw władzy buntowały,
Powstań było co nie miara, każde krzyż swym końcem dławił,
Tako spokój nastał w końcu, młody król swój kraj ocalił,
Złożył także tu przysięgę, że pozbędzie się on bestii,
Temu ruszył na wyprawę, wcześniej zebrał całe wieści,
Polowanie zaplanował, by dzień z nocą całe trwało,
I ruszyli na bój wielki i ruszyli wszyscy śmiało,
Lecz po godzin ledwie kilku król zgubił swoich żołnierzy,
Patrzy słucha, nagle widzi i oczom swoim nie wierzy,
Jestem w piekle? O się stało, ogień mnie całym otacza,
….cdn

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Z jednej strony nie da się, bo choćby ci nie pozwolą nie opowiedzieć się, a z drugiej strony, jak już tak zaglębisz się w pisanie trudno z tym przestać. Ja nawet nie miałem przerwy od 5 lat dłuższej niż tydzień niepisania. Nie byłem w stanie i być może źle że tak było zrobić sobie choćby tygodniowych wakacji od notesu. A pisząc z kolei musiałem się mega opowiadać, niekiedy spowiadać wręcz, ale też wielu chciało mnie widzieć po swoich sprzecznych stronach. Pisanie jest dziwnym zajęciem i miej Bereniko 97 choćby tego świadomość, tym większą im bardziej się tu starasz, a starasz się bardzo, dawno nie widziałem tak aktywnej osoby na forum :)) @Rafael Marius Ależ wielu takich było, znanych nawet. Chęć życia ze wszystkimi w zgodzie przeradza się często w niechęć do wszystkich i zawód. Ale dlaczego? Otóż dlatego że nie spotka Ciebie nigdy przywilej bycia w bandzie. Bo to bandy rozdają tutaj przywileje. 
    • Podnieście wzrok – nad światem kruk kracze, Niesie przekleństwo, co w kościach się znaczy. Niech pękną ich trony, niech runą pałace, Bo przyszła godzina na sprawiedliwe kary.   W mroku borów, gdzie szept się nie kończy, Wiedźma rozpala ogień, co prawdę wytrąci. O tych, co dla srebra sprzedali swe dzieci, O tych, co jak wrony żerują na nędzy i śmieci.   O handlarzach sumień, w płaszczu z cudzych łez, O tych, co modlą się, choć w sercu mają grzech. O zdrajcach, co w blasku świec ślubują kłamstw sto, A nocą jak wilki rozdzierają ludzkie tło.   W kręgu kamieni, gdzie moc się gromadzi, Stare zaklęcie o winie was wskaże. O tych, co w uśmiechu ukryli jad, A lud w kajdany pchali dniami i nocami.   O tych, co śmieją się, gdy głodny brat płacze, A sami od środka gniją jak puste pałace. O tych, co z niczego chcą tworzyć swą cześć, Choć ich słowo dziś znaczy mniej niż deszcz.   Słowa jak grad, rozbiją wasz mur, W nich wasze winy – bez wstydu, bez skór. To głos przodków, co pod ziemią drżą, To wyrok dla tych, co żyją krzywdą złą.   To pieśń o panach, co ludzi depczą, O ich koronach utkanych z podłości. O tym, że wolność w ich ustach to żart, Tylko dym i iluzja, tylko słów martwy fart.   O dłoniach splamionych łzami poddanych, O sercach martwych – na zawsze skamieniałych. O tych, co prawdą gardzą jak pyłem, I władzą karmią się jak demon zgniłym.   To nie pieśń gniewu, to pieśń o upadku, O systemie, co żeruje na człowieczym braku. Nie słuchaj jej, jeśli boisz się prawdy, Bo ten, kto milczy – ręce ma równie krwawe i zdradne.   Wiedźma zawyje – poznacie jej szał! Niesprawiedliwi w popiele i w pyle. Prawda jak żar rozgrzeje ten świat, Słowiański Duch – powstań, już czas!
    • @Amber Oskarżycielski świat zaniedbuje kwestie niechcący, naprawdę tak robi. Tym bardziej im więcej jest śladów cyfrowych. A tak naprawdę dużo jest niechcący :)  @violetta Tak, ale zanim to zrobi będę oponował nawet niechcący :) @Marek.zak1 Cały ja tutaj jestem niespecjalnie :) Pozdro M.  @KOBIETA Za przeznaczenie oskarżysz, no po prostu wytkniesz komuś złe przeznaczenie, a za niechcący trudniej i to też chodzi i nie bójmy się tego sformułować.  @Rafael Marius Lepiej nie wiedzieć, wygodniej.  @Bożena De-Tre Będę ale zawsze niechcący :)
    • @obywatel muszę kupić szlifierkę do domu:)
    • Starannie nieregularną bryłę chwycić w szczypce ?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...