Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Siedząc na piedestale wszechogarniającej destrukcji,
Widzę upadek dawnej konstrukcji,
Topie zmysły w otaczającej mgle nicości,
Czekam aż świat pogrążony zostanie w ciemności,
Uśmiecham się podle dostrzegając upadek mych dawnych ideałów,
Czuje jak wrzucone zostają do cuchnących kanałów,
Mroczna radość przenika ma dusze,
Nie oddam dziś pola żadnej skrusze,
Przywołuje moja siostrę Pożogę,
Tak….Aniołowie biją już na trwogę,
Skazałem ten świat na zagładę,
Poddany zostanie eksterminacji,
Nie ma on już żadnej bytu racji,
Został splamiony przeklętego imienia brzmieniem,
Które okazało się iskry zniszczenia krzemieniem,
Wybielę go w ogniu unicestwienia,
Dość już w tym świecie krzyków cierpienia,
Kres nadszedł dni brudną nadzieją wypełnionych,
Nadszedł czas rozliczenia z czynów potępionych,
Ostatnia szansa została zmarnowana,
Następna nie może już być dana,
Wzgardzono kluczem do bram raju,
Postawiono ten świat nad przepaści skraju,
Zepchnięty został w anihilacji bezdenną głębinę,
I wiem kto ponosi za to największą winę,
Wiem kogo należy za to inkryminować,
Jam…jam winien się karą za to przejmować,
Bo tego co zrobiłem nie da się już odwołać,
Tego świata nie da już się uratować,
Rozpada się powiększając obszar życiowej pustości,
Już widać jego jądro…serce poranione sztyletem plugawej miłości,
Dociera już do niego oddech niebytności,
W proch obróciło się niegdysiejsze źródło życia,
Nie znajdując przed gniewem mym potężnym ukrycia,
Została po nim jeno ciemna chmura,
Jeno pustka szara i ponura…

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Też nie lubię bycia 'ciepłą kluchą' Miewam kolce i pazurki kiedy trzeba,  ale potrafię też schować kiedy chcę. 
    • fajnie jest się obudzić ujrzeć znajomy krajobraz udekorowany bliskim którego od nowa kochasz fajnie jest zasypiać mając przed oczami wszystko co było miłe co się dziś wydarzyło fajne jest takie życie które się nie ukrywa ozdobione tylko tymi co łzy i uśmiech cenią
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Jacek_Suchowicz... wdzięczna, jak zawsze,  za Twoje wierszowane komentarze... odpowiadam, jn.   słowo słówku niejednakie wyobraźnia pląsa myszka - że to ser szwajcarski za dziurką podąża  prosto jednak sens pochwycić gdy klatka nieczysta co dzień ludzie śmieci znoszą - lepiej je omijać    a że czas się znów rozpędził - zatrzymać wprost trzeba to co kroczy często w ciszy - oczy do patrzenia - i choć nie chcę pomysł jakiś wiąże słów wiązankę  a ołówek wnet spisuje kilka zdań - na bakier   ... ;)   Pozdrawiam.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... wobec tego bardzo przepraszam, będę pamiętać. ... nasycony jest, to prawda. Napisałam.. jest troszkę długawy.. raz, że tylko.. troszkę.. tym samym nie.. ZA.. długi, a długawy. Tak już mam, że gdy widzę bardzo długą treść, często rezygnuję, może niepotrzebnie, co nieco nadrobię, ale nie teraz. Dzięki za odniesienia i wersję.. "dla mnie".. :)
    • @Nata_Kruk tylko tak dla ścisłości -- jestem mężczyzną. Mimo wszystko. A co do wiersza. Jest przydługi bo chciałem go nasycić metaforami. Taki kaprys. Ale dla Ciebie piszę ad hoc wersję mini :     Słońce spóźnione jak kochanek, Jezioro milczy, ale wcale nie cicho, to tylko natura plotkuje bez słów. Oni? Bez imion, ale za to z dramatem, pocałunki tworzą świat, choć wcale się nie całują. Brzeg kiwa głową: „Tak, tak, wszystko się kończy, ale cisza bez końca, bo przecież musi być.”   Trochę taki cienias, ale chciałaś i masz.   Dziękuję pięknie :)         @Berenika97 Bereniko....dziękuję.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...