Odrobina zgubionego szczęścia

[M. Ż]

jest tam na stole
niedojedzony makowiec
weź sobie nowy

chłodno i dreszcze
a w zębach jeszcze
mak niezjedzony

żujesz słodkości
ja bez radości
ząb płuczę wodą soloną

zdjęcie rozrywam
usta przemywam
a mak zostaje wraz z wodą

[Judyt]

trochę u Autora zakrojone
myśli, ale mak może być
słodki, pomimo tej
zimnicy widocznej
pozdrawiam ciepło

[Mr.Suicide]

ostatnia strofa wyjaśnia w zasadzie wszystko. podmiot liryczny nieszczęśliwie się zakochał,
a teraz stara się o tym wszystkim zapomnieć i odnaleźć w życiu. niestety mu się to nie udaje.

wszystko dobrze, tylko po co ta częstochowa ? sprawia, że pomimo ciekawego tematu
wiersz staje się banalnym. radzę orgowy warsztat. zarówno wiersz, jak i Autor może dzięki
niemu wiele zyskać. ręczę własną osobą :)

pozdrawiam.