miasto moje – Ciechanów

Witold_Adam_Rosołowski · 4 Września 2004

moje miasto, w którym się nie urodziłem,
metropolia chędoga wśród miast wielu
ile gwiazd na niebie wskazujących drogę,
miast, których nie ominie włóczykij Irus,
a dawno takiego tu nie widziano grajka
- prosigrosza, obieżyświata, jego nuty
wpół ochrypłej a donośnej nie słyszano
dawno – jakby wszyscy tacy chodzili już tylko na skróty,

moje miasto, do którego w ten sposób przybyłem,
za pieniądzem, za pracą i za własnym kątem,
miasto, w którym co wieczór we śnie ginę
i co rano odradzam się o jakieś piątej,
papierosa jarząc wpół ulicy warszawskiej,
wpół zjawy powstałej z popiołu i dymu,
odkładam ze snu wyobraźni maskę
i we wschodzie słońca – ja i mój cień – bard – Irus,

moje miasto, w którym raz umrę, jak nigdy
(przynajmniej to jedno wiem – bez przesądów),
miasto – szlak tubylców, codziennej bitwy
o przetrwanie – miasto plotek i poglądów,
jak przed wiekami – walka o ogień,
czyli mieć gdzie spać, co zjeść – to wszystko –
wypijmy jeszcze – komu z diabłem …, komu z bogiem …
walka o żar – pijmy – nim przygaśnie miasta ognisko,

moje miasto, w którym się nie urodziłem,
metropolia chędoga wśród miast tylu
ile gwiazd na niebie, ile latarni na brzegu
miast, drogowskazów ognistych dla bardów i włóczykijów.

Michał Kowalski · 4 Września 2004

gratuluję Witku... uwielbiam czytać takie wiersze
pozdrawiam serdecznie

Daniel Piaszczyk · 4 Września 2004

Witam.
Witoldzie nie skomentuje tego wiersza
bo nie jest to forma ktora jest mi bliska
powiem tylko, ze skomentuje obszernie Twoj wiersz
kiedy napiszesz o częstochowie.....
takie małe wyzwanie:)

Pozdrawiam

Witold_Adam_Rosołowski · 4 Września 2004