Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dom Duszy


Trucizna

Rekomendowane odpowiedzi

Ściany gną się pod ciężarem dachu
ciemność napiera na wilgotne drewniane drzwi
dawno nieotwierane
kiedyś iskierki tańczyły w domu
ale zgasły zalane łzami
zdławione żalem
pozostawiając mętne wizje wyblakłych wspomnień
dawnego szczęścia
ostatnie promienie zachodzącego słońca
wyznaczają kres tamtych chwil

Świece radości płonęły jasnym światłem
zgasiłam je
zabiłam
dom pogrążył się w mroku
w kątach cicho czai się cierpienie
smutek i żal powoli burzą ściany
żal
nie do wiary jak żal potrafi niszczyć
nie pozwalając umrzeć

Dom duszy runął
...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...