Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dzieliłam wszystkich uśmiechami
Teraz mi brakło
A nowa dostawa uśmiechów nowych
Nie nadeszła
Czekam na miły gest
Od dostawcy uśmiechów
Ten zaś jak sknera wydziela
Każdy rodzaj uśmiechu

Opublikowano

Pięknie dziękuję za odpowiedź. Szkoda tylko,że nie napisałeś Patryku co jest w tym wierszu najgorszego,złego. To, że Ci się nie podoba już wiem :) Pozdrawiam

Opublikowano

Nie jestem specjalistą, ale:
- nie czyta się po prostu dobrze
- przyjęło się, że nie zaczyna się każdego wersu dużą literą
- słowa nie powinny się powtarzać, a przynajmniej nie tyle razy, co te uśmiechy
- nie brakło, tylko zabrakło
- 'nowa dostawa uśmiechów nowych', pomyśl co tu nie pasuje
- jedynie pomysł z tym dostawcą jako tako, jednak to tylko pomysł.

pozdrawiam

Opublikowano

Dzięki ! To mój chyba pierwszy wiersz. Napisałam go chyba dziesięć lat temu :) ciekawa byłam opinii. Uwagi notuję i czytam właśnie Twoje wiersze. Miłego dnia

Opublikowano

Muszę przyznać rację Patrykowi, aczkolwiek:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Gdybyśmy wszystko robili, tak jak się przyjęło, jak wyglądałaby dziś sztuka? Ba, jak wyglądałby świat???

No, ale wracając do wiersza to coś w nim razi. Chybione pomysły, zestawienia wyrazów, a do tego banalne przesłanie. Tak uważam.

Pozdrawiam

P.S. Czekam na coś aktualnego!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bardzo ludzki tekst, historia o tym jak człowiek dla innego człowiek może stać się najważniejszy. O lojalności, o zrozumieniu, bliskości... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tu się uśmiecham, nie potrafię się nie uśmiechnąć do Krzysztofa... Pięknie.
    • @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...