Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

oto wioska - w niej lud skromny
pracowity - bogobojny,
chałup strzechy jak w ałkasie
pośród drzew i w kwiatów krasie,
jak na taki lud – to wiele
pewnie żyją z nimi wele -
duchy przodków, że w tym stanie
wioska cała w błogostanie.

przez tę wioskę – jakby dłutem
wyrył w ziemi nurt szwentupe,
płynie rzeka, przez nią mostki,
dwie drozyny idą z wioski
w kraj daleki i szeroki
aż po horyzontu mroki,
na łaukasy – w krąg obsiane,
ziarno w dziaklo z pól nadane.

oto wioska – dejwy słodycz,
kłunie, jawle, pircie, brogi
w ałkas zlane chałup mrowie
na żynliusa wróżby, ognie
lejmy ału i po mału
rozejzyjmy się w tym raju
na bożyszczy wyniesienie
wioska w pati bogów mienie.

[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia
09-05-2004 22:13.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 09-05-2004 22:14.[/sub]

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Iris - dziękuję że tu wejrzałaś - przypisy przypisami - część teraz:

ałkas - las
wele - duchy przodków
szwentupe - bożek rzeczny
łaukasy - pola uprawne (możliwe - łany zbóż)
dziaklo - chleb

jestem pewien, że tłumaczenie moje troszkę rozświetli o co chodzi w wierszu - a słowa z litewskiego dawnego i prasłowiańskiego pospołu

serdeczne pozdrówko W_A_R


[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 09-05-2004 17:59.[/sub]
Opublikowano

Osobiście uważam, że należy wyeliminować ględzenie, nieoryginalny język, abstrakcje, archaizmy, składniową nieporadność, rytmiczne wyboje i rymy częstochowskie, ale Panu udaje się tak zaciekawić czytelnika, że z przyjemnością się czyta.

Pozdrawiam Andrzej

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




drogi Panie Andrzeju - aż struchlałem - ale po zastanowieniu oznajmiam - ma Pan rację - lecz bronić się wypada - lepsze "...ględzenie, nieoryginalny język, abstrakcje, archaizmy, składniową nieporadność, rytmiczne wyboje i rymy częstochowskie..." niżeli makaronizmy z zachodu - dla przykładu:

pati - dziewczyna na wydaniu (starolitewski i starosłowiański)

serdeczne pozdrówko W_A_R

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        kap kap kapie deszczyk fajnie uroczo na wdzianku szeleści    za kołnierzem kolejna kropla tak ich wiele że aż sucha nitka zmokła    a słoneczko nie może wyjrzeć biedne przez śliczne chmurki no gdzie tam ciemne      chociaż czasami promienie złotawe lśnią wokół ślicznie ogrzeją nawet    wirują liście z drzew oderwane szybują na ziemię no niezbyt chętnie     a jednak szeleszczą że kiedyś powrócą te same lecz nowe jeszcze piękniejsze      lecz jeszcze trochę jeszcze w nich chwilka tego ich życia popłynie w żyłkach       roześmiany w deszczu wciąż moknę wtem liść mnie walnął w ciemię okropnie    tak szaro buro uroczo przepięknie aż zobaczyłem gwiazdy jesienne     e tam co z tego chociaż mam guza to na przyrodę jaźni nie wkurzam   no może trochę gdy błota do izby niebawem naniosę     ciekawie wokół złotawa i plucha strumyczki piorą skarpetki w butach     no nie inaczej ładna ojczyzna cud widoczkami umysł użyźnia       jesień szara złota    co za różnica    patrzę chłonę gębę zachwycam      
    • @Simon Tracy   :((( proszę nie myśl tak !    świetnie piszesz ! A to już bardzo wiele ! 
    • Wszystko płynie i się rusza  a ja stoję i się wzruszam na myśl o tym co było  nostalgicznie wspomninam minone chwilę  i zamiast biec ze światem  siedzie i myślę  może to mi się wszystko śni  a jednak tu jestem i to jest dziwne i piękne 
    • pomiędzy nami spina się czasem lodowaty wiatr z delikatnym szronem na młodych liściach wtedy szukamy okrężnej drogi którą można wrócić do siebie rozniecać nowe ogniska zapalne
    • @KOBIETA   wiem.   każdy musi spać w nocy.   cherubinki też.   a niech Okruszek szczęściem  do gwiazd sięga !!!!!   niech jego śmiech będzie zwiastunem piękna większego niż ono samo.   bo ma Ciebie !!!!!!      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...