Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

z morzem się pojednam
kwiat z liściem przeżegnam
głowę w chmury wzniosę
o niewiele proszę

film dobry obejrzę
w lustrze siebie przejrzę
zajmę się modlitwą
nóż pogodzę z brzytwą

wystawie rachunek
pościeram kurz z półek
ludźmi się pobawię
wodę na gaz wstawię

przyozdobię buty
wzniecę trochę skruchy
zagram Homerowi pieśń
na sam koniec
dam psu jeść

przecież mogę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


poezją Twą natchniony
w kontekst nie zbliżony
lecz z wiarą w konsensus
wtrynię ciut bez sensu:

że się też pożegnam
jeno muchy przegnam
a gdy ich nie będzie
napiszę orędzie

czerwone korale
kupię i podpalę
nawącham się dymu
bo tak jest do rymu

do wysokich drzew
zwabię stado mew
potem koleś z Litwy
spłoszy te rybitwy

pierścionek z diamentem
zaleję cementem
przystroję czereśnią
aż zarośnie pleśnią

srebrne futro z norek
przerobię na worek
w worku żyto zmłócę
resztę w żart obrócę

bilet do Australii
przedrę na pół w talii
(na kangury sram)
wszak worek już mam

podczas burz (opadów)
zrobię mnóstwo śladów
w kałuży przy płocie
kaftan zszargam w błocie

silnik z samochodu
wstawię do ogrodu
by w obłokach spalin
pląsać pośród malin

grzejnik, co nie grzeje
kopnę i wyśmieję
głowę w tył odrzucę
wyjdę
i nie wrócę
;)
Opublikowano

No kolego, to masz WIELKI PLUS u mnie za taką reakcję ;))
Gość, który zna się na żartach i w dodatku się nie obraża, nie naubliża? Ho, ho...

A to "cukrowanie" to już mistrzostwo (jakbyś wiedział, co mnie najbardziej doprowadza do mdłości). Przyznam - świetna, inteligentna riposta. Ale...
tym razem, to ja się obrażę, że to, co mi się (nieco zbyt spontanicznie)ulęgło nazwałeś wierszem!!! ;))) Ha, ha - następny punkt dla Ciebie.
Bardzo serdecznie pozdrawiam.

P.S.
(szeptem)... ale tak naprawdę... to trochę nie wierzę w tę ciekawość reakcji na taki "wiersz". ;))

Opublikowano

W odp. HAYQ
Ten pseudo wiersz popełniłem lata temu. Zastanawiałem się czy to w ogóle zamieszczać. Zaryzykowałem i było warto :-) Nawiązała się dyskusja i to bynajmniej nie jałowa :-) Cieszę się z tego bardzo i jestem przekonany, że będzie jeszcze sporo dyskusji i to przy LEPSZYCH tekstach :-) Pozdrawiam serdecznie

"W co wierzę?...(...)
Że nie należy kłamać... ja tak sądzę"

Naprawdę byłem ciekawy reakcji ;-)

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bo właściciel pewnie był z partii rządzącej.
    • @Kwiatuszek @Berenika97 Dziękuję za odwiedziny i serduszko! Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Cienia tu nie dostrzegłem;) raczej tak intensywny proces spalania, że wystarczyłoby budulca - lirycznego, metaforycznego, emocjonalnego - na kilka wierszy. Gdy już opadnie ferwor, może warto pomyśleć nad uporządkowaniem tej materii. Tekst odsłania bogatą wyobraźnię, swobodnie przemieszcza się między obserwacją realnych zjawisk a warstwą metafizyczną i symboliką odniesień, a jednocześnie miejscami skręca w obszary, które poezja powinna omijać. Pył rozkoszy, żar serc, ciężar pustki, ból, wieczność, ból kwitnący w ekstazie.... W tekście jest tyle fantastycznych metafor, oddających siłę, brutalność i niesamowitość opisywanej namiętności (np. kapitalny fragment o rekinach), które bezlitośnie docierają do samego szpiku pierwotnej zmysłowości, że nie potrzeba dodatkowo ich tak łopatologicznie rozkodowywać na oczach czytelnika. W utworze jest też bardzo dużo powtórzeń, nie wszystkie wydają mi się konieczne. Za jakiś czas weź ten wiersz do tablicy i przepytaj z każdej linijki. Co jest naprawdę uzasadnione, a z czego można zrezygnować. Zdaję sobie sprawę że chaos tekstu (nawiasem mówiąc, bodajże trzykrotnie pojawił się w utworze) jest zamierzony, bo chaos to dzikość a wiersz ma być kosmiczno - cielesną topielą. Jednak Twoim zdaniem, jako poety, jest wywołać wrażenie żywiołowości w głowie odbiorcy, a samemu zachować kontrolę nad słowami. To istotne, zwłaszcza że lubisz utwory raczej dłuższe niż krótsze, gdzie nie można pozwolić sobie na werbalny bezład i na to, żeby treść zjadała sama siebie.  
    • Była taka knajpa, porządna nawet ceny w niej były zupełnie dzisiejsze ktoś poprosił o stawki sprzed trzech lat i ok. Cóż, nie dało się tego zrobić. No ale ktoś w knajpie wpadł na ceny z niechybnej półki za dwa lata... I dopiero wtedy nastał rodzaj końca. Knajpa - owszem świeciła - ale głównie pustkami. Popijał w niej właściwie tylko pewien pan bogacz, ale on już osiągnął pensję w wysokości za dwa lata.   Warszawa – Stegny, 19.07.2025r.  
    • @Corleone 11 Cieszy mnie, że tak wnikliwie przeczytałeś mój tekst. Bardzo, bardzo dziękuję. Postaram się wszystko poprawić według powyższego i zapamiętać na przyszłość;-)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...