Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

błądziłem
po nagich chodnikach
pokonując Jezusa w ilości upadków
wyzbierałem myśli
niedopałki

na polanie twych fantazji
znów poległem
warstwa za warstwą przenikałem
coraz głębiej

zeszklony

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


myślę, że nawias niepotrzebnie domawia, może ominąć?

błądziłem
po nagich chodnikach
pokonując Jezusa w ilości upadków
wyzbierałem myśli
niedopałki


całość na tak
pzdr
am.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cieszę się, że się spodobało, dzięki za komentarz :)



myślę, że bardziej zmrożony ;p dziękuję stasiu za odwiedziny :)



hm... nawias jednak pozostawię, ale dziękuję za propozycję :)



że peel poległ wiadomo, ale czy od razu zemrzeć musi ;p dzięki że wpadłaś :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




również mnie ten fragment zachwycił.
bardzo ciekawy wiersz Pathe.
pozdrawiam Waldemar


nie bardzo rozumiem dlaczego zwracasz się do pathe, chyba że po prostu podzielasz jej zdanie :)
dzięki za komenta
Opublikowano

poczatek moglby zostac. to, co w nawiasie, moim zdaniem, zupelnie niepotrzebne.
idac dalej coraz bardziej wszystko 'siada'..

'na polanie twych fantazji' - to jest okropne :)

natomoast:
'warstwa za warstwą przenikałem
coraz głębiej

zeszklony' - to ok odnosnie cebuli jak i innych dwuznacznosci.

ale ogolny zamysl dobry.

pozdr
w.p

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dziękuję :)
    • oo coś dla mnie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaskakujące zakończenie.
    • Co tak stuka w szybę, co to za gruchanie? O, ptaszysko parapet zaraz wysmaruje. Pokaż, co masz w dziobie, listonoszu zbłąkany. To koperta A4, pewnie z banku dobre wieści.   Po paluszki i browara sięgam w zakamarki. Do lektury – wlepiam oczy zachęcony. „Mój najdroższy, pozdrowienia ślę z Sopotu Siadłam dziś nad kartką, by napisać   Bo poczułam potrzebę zdradzić Ci Co często umyka w zamieszaniu, Między prostymi rozmowami. Chcę, żebyś wiedział to czarno na białym.   Po prostu dziękuję za każdy poranek, Kiedy budziłam się sama, zapłakana, Za każdy wieczór, gdy zasypiałam Na Twojej poduszce, czując się   Najbardziej opuszczoną na świecie. Twoja nieobecność to mój stały punkt – mój dom. Pamiętam nie tylko te wielkie, wspólne chwile: Ślub, nasze podróże, pierwsze kroki dziecka.   Pamiętam bardziej te malutkie, codzienne rzeczy: To jak parzysz kawę w brudnej filiżance, Tę niecierpliwość, gdy jestem nieznośna, Tę siłę, gdy moja własna słabnie.   Przypominam sobie nasze wzloty i upadki. Z Tobą czułam, że nie mogę być w pełni sobą: Silna i słaba, poważna i całkiem szalona. Dałeś mi przestrzeń – zbyt małą na życie.   Byłeś moim najlepszym przyjacielem, Największą miłością i szczęściem. Po prostu chciałam, żebyś wiedział i pamiętał. To zawsze Ty byłeś moim wyborem.   Twoja żona. PS w drugiej, zalakowanej kopercie Tam skrywa się pozew, mój kochaniutki.”  
    • @Berenika97 wojna a właściwie jej skutki cierpienia niewinnych ludzi w imię ....... walki o pokój - sarkazm ale to dziś słychać wydawało się że wraz z komuną skończyła się walka o pokój, a jednak pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...