Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w dzieciństwie
największą miłością mojego życia
była moja mama

gdy trzymała mnie na rękach
uwielbiałem zapach jej włosów ich miękkość
i ten fascynujący kruczy połysk

spokój wewnętrzny
którym w chwilach kłótni z bratem
zawsze nas skutecznie zaczarowywała

gdy wszedłem w życie
szukałem na podobieństwo

ironia losu
przeważnie napotykam na tornada
i blondynki

Opublikowano

Panie Macieju
tym razem pozwalam sobie nieznacznie uprościć
trzeci wers wyrzuciłem, wstawiłem podobieństwa
i zrównałem czasy przeszły z teraźniejszym
w wersach dolnych:)
To tak z grubsza, choć wydaje mi się,
że można jeszcze powściągliwiej
i też będzie ładnie
Pozdrawiam

w dzieciństwie
największa miłość mojego życia

gdy trzymała mnie na rękach
uwielbiałem zapach jej włosów ich miękkość
i ten fascynujący kruczy połysk

spokój wewnętrzny
którym w chwilach kłótni z bratem
zawsze nas skutecznie zaczarowywała

w życiu
szukam podobieństwa

ironia losu
przeważnie napotykam na tornada
i blondynki

Opublikowano

Macieju!
Pięknie o Mamie - rozczula temat.
Hmm...balondynki również są wpaniałymi matkami.
Włosy naturalny popielaty blond,niebieskie oczy
na dodatek kilka piegów latem...ech!pogardzana słowiańska urodo. :((

PozdrawiaM.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dzięki pisałem to z myślą mówienia (tak rozpoczynamy pierwszą scenę)podczas spektaklu(który już jutro), a nie w formie wiersza więc dlatego tak bardziej z treścią na wierchu(-: twoje podszepty ciekawe ciekawe, pewnie jak się skuszę na publikację to skorzystam

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pogodziłem się z samotnością przez pewien czas się gniewała gdy uprawiałem miłość z miłością ona na mnie z tęsknota czekała przepraszam wybacz już wracam wzięła mnie czule w ramiona staliśmy tak we dwoje od końca w milczeniu godząc się bez słowa ona najwierniejsza z wiernych zawsze każdą miłość wybacza moja przyjaciółka wróg zakochanych gdy uczucie umiera do niej powracam i znowu jest nam dobrze razem chociaż czegoś ciągle brakuje kiedy z nią jestem o innej marzę gdy innej nie ma ją akceptuję lecz kiedyś znowu samotność zdradzę
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Interesujące porównanie.   Pozdrawiam :)
    • Piękny wiersz. To prawda, jesień zawsze oddaje, w końcu to czas zbiorów.    Pozdrawiam :)
    • Dziś są Twoje urodziny Więc wznieśmy toast Za Twoje zdrowie, świetny aktorze, Napijmy się dziś, bo jest okazja. Dziękuję Ci za chwile wzruszeń Za mnogość całą świetnych ról Od Janka aż po Mordowicza Dawałeś czadu – do diabłów stu! Oparłeś się też pokusie założenia Własnego teatru – szacun, chłopie, za to! Po co kolejny teatr na scenie? Kiedy to życie samo jest teatrum? Życzę Ci – „Janku” – kolejnych ról, Tak samo barwnych, tak samo świetnych, Jak właśnie ta w „Czterech pancernych”, Lub jak ta w „Klerze” sławetnych! Warszawa, 23 IX 2025   Dziś przypadają 86. urodziny Janusza Gajosa. Mam nadzieję że P. T. Jubilat nie będzie miał mi za złe, że uczczę Jego urodziny tym skromnym wierszem.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Możesz "wstawiać" co chcesz... w miejsce kropek.     Nie rozumiem tylko - dlaczego próbujesz mnie wciągać w dyskusję porównawczą?    Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam :) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...