Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Świat przedstawiony


Rekomendowane odpowiedzi

Zimran. Budzę się, a jednak nie poruszam powiek.
Spoglądam na świat przez soczewki mojej duszy. Odczytując
tylko trzecioplanowe postaci i uczucia, traktuję życie jak lekturę
okołoobowiązkową.

Jokszan, Medan. Zgubiony wśród inkunabułów nauczycielki
życia, przepuszczony między palcami niewidzialnej ręki,
wdycham.

Midian, Jiszbach. Kolejna książka. Liryka, o zgrozo.
Jak wyznaczyć bohaterów ponadepizodycznych, określić
problematykę? Ostatni wydech i idziemy. Wzajemnie rzecz biorąc,
fizjonomia czyni jedyną różnicę.

Szuach. Wraz z krokiem ludzkości w przód, sześć miliardów
komórek porzuca swoje jądra, dorabia ścianę, zagęszcza
cytoplazmę. Urzędowo upraszcza budowę.

Na zachód od Edenu, w nieokreślonym miejscu akcji,
obserwuję wątki puszczone w obieg. Kiedyś i gdzieś
je naszkicuję, o ile papier wytrzyma cierpliwie, o ile przetrwa

ten zwykły czas.


[quote]
* Zimran, Jokszan, Medan, Midian, Jiszbach i Szuach - to synowie Abrahama z drugiego małżeństwa (z Keturą); nie wspomina się o nich przy analizie Biblii, za jedynego
istotnego uznając Izaaka, czasami ewentualnie informując o istnieniu Izmaela.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

po pierwszym razie,obraz strasznie rozmyty, dopiero po przeczytaniu objaśnienia - rewelacyjne spoiwo (przyznaje się , że bez tego nie zachwyciłbym się tak tym wierszem) - wszystko staje się jasne.
anonimowość w tłumie jest przekleństwem (zwłaszcza dziś)
już sam początek - " Budzę się, a jednak nie poruszam powiek" -nawet taka czynność jest nieistotna.
nie, no co by tu pisać ... - dobre pod każym względem.
Pzdr.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...