Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

pragnienie prawdy-anoreksja


Rekomendowane odpowiedzi

"Sab,której wmontowano ludzki dekalog"




obrana z tkanek zasuszonych
ścięgien dzierży moc bycia
doskonałą w lustrze ozdobą
jej przebranie z czerwieni policzków

potem skulona wierzy
hurtowo pożera wnętrzności
lodówki zwracają życiodajne molekuły
ustami w toalecie spływa niezgoda

tu nikt nie oczekuje

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

hmm.. ciezki temat.. nie wiem czy dobry na wiersz, chociaz skoro mozna o wszystkim..

tu podoba mi sie fragment:
'hurtowo pożera wnętrzności
lodówki zwracają życiodajne molekuły
ustami w toalecie'

bardzo obrazowe..
ciezko byc obiektywnym, temat mi jednak nie lezy. poczekam na nastepne :)

pozdr
w.p.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Przykro mi, Oldy, ale nie podoba mi się, zwłaszcza początek. Dalej również nie bardzo. Być może to sprawa wersyfikacji, widzę, jaki jest jej cel, ale nie lubię tego, drażni mnie.
W tytule anoreksja, a w wierszu bulimia - to różne choroby.
W pierwszym wersie też jest jakieś mijanie się z faktami.
Obrana z tkanek - to się zgadza, ale obrana z tkanek soczystych, nie zasuszonych.
Może:
obrana z tkanek
w zasuszonych ścięgnach dzierży moc bycia
doskonałą


No nie wiem. Wiersz zdaje się napisany z punktu widzenia osoby postronnej. Niby tak może być. Może po prostu nie dla mnie.

Wierszyk skrytykowany, ale Autorkę pozdrawiam :-)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

odpozdrawiam krytyczkę.wiesz, to pomieszanie własnie celowe z powodu przenikania się żarłoczyzmu i niemożności,miał to byc obrazek zamazany ze względu na specyfikę tego paradoksalnego połączenia obu postaci choroby.
obrana z tkanek zasuszonych----obrana z zasuszenia czyli bulimia dająca poczucie równowagi między nie - a jedzeniem, to warunkuje istnienie anoreksji , niemniej pozostajac w tym samym schemacie choroby.
na moją dzisiejszą wiedzę i obraz mi dostepny -tak podtrzymuję.oldy
dwa całuny dla Fan i jeden dla a -na-berki

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jasiński Łukaszu, bardzo bogata Twoja rodzinna biografia/historia.      Pamiętam tylko, że mój dziadek ze strony mamy był ułanem Pilsudskiego i wrócił z wojny jako inwalida, spadł z konia podczas bitwy i nabawił się garba, tyle tylko pamiętam z opowiadań, byłem wówczas małym chłopcem. Wiem także, że jedna z moich ciotek posiadała szablę ułańską, zapewne była to szabla mojego dziadka. Szablę widziałem i dotykałem osobiście. Jeśli chodzi o nazwiska, to moi przodkowie należeli (z obu stron) do szlachty - Orłowski, Pietras, Gulewicz, Korzeniowski, niestety szczegółów nie znam.  Jedni mieli posiadłości na Mazowszu niedaleko Ostrołęki, drudzy utracili wszystko co mieli na kresach i osiedlili się w rejonie Legnicy, a to już blisko do Wrocławia.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W sumie dziękuję, troszkę przyjrzałam się na spokojnie swojemu testowi :-)         Troszkę poprawiłam. Natomiast: I w butach jak kot w butach, jest bardzo dobrze :-) Jak najbardziej zegar NIE na ścianie., tylko na telewizorze, ale już go nie chcemy ;-) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)     Dawno nikomu nie chciało się już komuś tak poprawiać :D Dziękuję @andreas i @Rafael Marius i @Łukasz Jasiński i @Nata_Kruk :-)
    • @Annie Świetne - aranżacja (i muzyczna, i wizualna) powściągliwa, a wyrazista. 
    • Trochę mnie nie było tutaj    Na każde drgnięcie telefonu Sprawdzam, czy to ty  Choć wiem, nie powinienem  Realne wydają się sny  Pasujemy jak ulał  Jednak nie pasuje nic  To marzenie czy zaduma Nie pozwala nam być   
    • Nowa karta, któż to wie? Życie biegnie, zmienia się. Ludzie mówią: wieczny pęd, Los w harmonii gubi dźwięk. Pelargonia, prosty kwiat, Cichy świadek naszych lat. Wciąż rozkwita mimo burz, Od wiek wieków - trwa bez słów. Rok się budzi, siłę daje, Jakże szybko ta ustaje. Wstaje cicho, niebywałe, Ile wrażeń nam oddaje. Krętych ulic wiele jest, Proste, strome tudzież też. Idziesz, biegniesz, przeskakujesz, Padniesz, wstań - moc budujesz.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...