Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kamienny książę rozłożył ręce
pobłogosławił cichym rozstajom
nie było stać go dzisiaj na więcej
dżinsami spranymi dłonie zajął

nad wyznawcami frasobliwych głów
tysiące podparł w myślenia gestach
silny lecz słaby – nie wygląda zdrów
po snach w podróży została reszta

kto barwy życia w słoiki złoży
polne kwiaty w bukiety pozbiera
w odruchu krzyknie głośno: o Boże!
jaka ręka łzy z twarzy pościera
Adam Sosna(2007.04.29)

Opublikowano

ładne, takie Mickiewiczowe - świetne rymy - treść bardzo dobrze się czyta - obrazowa, taka malowana naszym staropolskim pędzlem - we wpółczesnym wydaniu
Adasiu brawo!
dobrze napisane, dopracowane, przemyślane
pozdrawiam Ewa

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a ja bym to tak:

czułem tak
napisałem
jak umiałem ;)

a bez żartów - podoba się, najbardziej ostatnia strofka
nastrojowo, melodyjnie
hej, :)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...