Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wykuła swoją rolę na pamięć( a ja wciąż zapominam kogo gram)

Karol_Cioł
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Karol_Cioł

Karol_Cioł

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano
zadowolona z życia nie musi zgłębiać tajemnic
egzystencji po prostu jest szczęśliwa
tak jak samotny ma najwięcej do powiedzenia
o miłości podczas gdy zakochany kocha[\i]



nigdy się nie garbi wiecznie prostą postawę
życiową trudno mi zrozumieć ale szczerze
podziwiam. uśmiech dopasowany do każdej
sytuacji język zawsze w ustach giętki i elokwentny . IQ
ponadprzeciętne błyskotliwa zdolność dopasowywania
kwadratów bez wątpienia świadczy o tym że jest kimś
lepszym ode mnie. nawet o Heideggerze może
powiedzieć tylko z rozmową są kłopoty nie widzi
celu. książkom nie zadaje się pytań dążenie do śmierci
jest mało istotne a skoro wie że jest inteligentna
zagłosuje na platformę.

przeraża mnie tylko ta absolutna pewność
wszechświata i samej siebie brak choćby malutkiego
chwilowego rozchwiania co najwyżej przyziemne lęki
o braku funduszy i figury smukłej jak trzcina( bo ta inna
nie musi być).
Ewa Maria Gomez

Ewa Maria Gomez

Opublikowano
Opublikowano

Zgodzę się z panią Beatą; coś w tym tekście jest, ale może uda się go odrobinę wyklarować, odchudzić? Np. nie rozumiem tego samotnego IQ na końcu wersu. Fragment, który przypadł mi do gustu: zdolność dopasowywania
kwadratów bez wątpienia świadczy o tym że jest kimś
lepszym ode mnie. Podsumowując: nie mam pojęcia o czym/o kim jest ten wiersz :), ale jestem pewna, że bez bólu można pozbyć się wielu słów, może nawet fraz. Warto też poprawić kursywę i spacje (w tytule i przedostatnim wersie). Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Annna2
      Padam, padam

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Nata_Kruk dziękuję @Berenika97  dziękuję za obszerny komentarz i bardzo dobry. Tak, smutne to. A przecież Rosja też go wygnała.
    • Annna2
      Osobliwa matematyka

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Berenika97 myślę że tak
    • andrew
      S_pokój

      Przez andrew · Opublikowano

      @Nata_Kruk Każdy ma swój świat, a w nim... Wydawałoby się, że znamy...   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • ViennaP
      Obsesja

      Przez ViennaP · Opublikowano

      Jesteśmy wirtualnymi znajomymi nigdy się nie widzieliśmy nigdy niczego sobie nie obiecywaliśmy nigdy niczego od niego nie chciałam i mówiłam mu to nie słuchał   chroniąc swoją prywatność kłamałam podobnie jak on który ma sto twarzy   wymyślał mnie sobie latami w kolejnych wierszach i listach od lat codziennie na nowo   wściekły że jestem inna niż ta którą sobie wymyślił uderzał mnie w twarz   czy zwracam na to uwagę? już nie bo wiem że ma na moim punkcie obsesję   jednego dnia nie jest w stanie wytrzymać bez pisania o mnie i obrażania mnie obsesja   na szczęście dzieli nas bezpieczna odległość   Żegnaj...    PS  Wszystkiego dobrego Ci życzę. 
    • Kamil Olszówka
      Zgoda na ekshumacje...

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Nareszcie zgoda na ekshumacje... Choć czasu upłynęło tak wiele... Bolały wspomnienia w cichy szloch przyobleczone, Padało nocami tysiące łez…   Zgoda niepełna... częściowa... Wciąż więzną w gardle niewykrzyczane słowa... O bólu który w kresowych rodzinach, Tlił się przez kolejne pokolenia...   A przecież każdy człowiek, Zasługuje na godny pochówek, By migocący znicza płomień, Cichym dla niego był hołdem,   By kamienny nagrobek, Wiernie pamięci o nim strzegł, Imię i nazwisko na nim wyryte, Milczącym pozostało świadectwem…   Nareszcie godny pogrzeb… Polaków zgładzonych przed laty okrutnie, Przez w ludzkich skórach kryjące się bestie, Pogardą i nienawiścią nocami upojone…   Tamtej strasznej nocy w Puźnikach, Ciągnąca się noc całą mordów orgia, Dziesiątki bezbronnych ofiar przyniosła, Zebrała śmierć okrutne swe żniwa.   Bohaterska polskiej samoobrony postawa, Chaotyczna desperacka wymiana ognia, Niewiele pomogła i na niewiele się zdała, Gdy z kilku stron zmasowany nastąpił atak.   Spod bezlitosnych siekier ciosów Banderowskich zwyrodnialców i okrutników, Do uciekających z karabinów strzałów, Pozostał tylko wypełniony zwłokami rów…   Po tak długim czasie, Nikczemnego tłumienia prawdy bolesnej, Przyodziewania jej w kłamstwa łachmany podłe, Tuszowania przez propagandę,   Dziesiątki lat zwodzenia, Kluczenia w międzynarodowych relacjach, Podłych prób o ludobójstwie prawdy ukrywania Oddalały żądanych ekshumacji czas…   By w cieniu kolejnej wojny, Niechętnie padły wymuszone zgody, By pozwolono pomordowanych uczcić, Na polskich kresach w obrządku katolickim,   By z ust polskich księży, W cieniu tamtych zbrodni straszliwych, Padły słowa o Życiu Wiecznym, By złożono trumny do poświęconej ziemi…   Choć niewysłowionych cierpień ogrom, Milionów Polaków na kresach dotknął, Czapkując radosnym z dzieciństwa chwilom, Otulili czule swe wspomnienia pamięcią.   I gdy snem znużone przymkną się powieki, Wspomnieniami w blasku księżyca otuleni, Pielgrzymują nocami do sanktuariów kresowych, Starzy zza Buga przesiedleńcy.   A gdy niejednej księżycowej nocy, Starzy siwowłosy kresowiacy, Modlą się za swych przodków i bliskich, My także za nich się pomódlmy…   Za pomordowanych w Puźnikach, Za zgładzonych we wszystkich częściach Wołynia, Niech popłynie i nasza cicha modlitwa, Przyobleczona w piękne polskiego języka słowa…   - Wiersz poświęcony pamięci Polaków pomordowanych w Puźnikach w nocy z 12 na 13 lutego 1945 roku przez sotnie z kurenia Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) Petra Chamczuka „Bystrego”.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...