Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Matka i Bóg


Rekomendowane odpowiedzi

Matka i Bóg

idę, przed siebie nie bojąc sie siebie
zapomniane kamyków wysypiska, gołe stopy
trudzą się kał€ż spłakanymi chmurami

kobiety skatowane

pod spódnicą Boga kryją twarz i cierpienie
srocze spadają szyszki, blade liście księżyca
tylko format półkolistych gwiazd szyderczo

śmieje się, jak zawsze, gdy wracające wiązki światła
ze bolesnego powietrza zbitego kurzem i łzami
przebijają matek sterczących na kolanach

niedzieci

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...