Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nigdy nie uwolnię się
od wspomnień

Twoje słowa zapętlają
się na mojej szyi

Wciąż

Wciąż

Jak niemowlę
chcę pochwycić powietrze

Bez równowagi

Przechodzę przez park
tamtych chwil

Dopóki nie zgasną światła
ulicznych latarni

Nadal będę

Tamtą pogodą która
we mnie

Pozostała

Burzą

Opublikowano

Jak niemowlę
chcę pochwycić powietrze

Bez równowagi

Przechodzę przez park
tamtych chwil

Dopóki nie zgasną światła
ulicznych latarń

Nadal będę

Tamtą pogodą która
we mnie

Pozostała

Burzą

To co wcześniej, bym wyrzucił i z tym popracował (warto) :) Do poprawki jeszcze 'tamte chwile'. jak dla mnie, za dosłownie :) Org nauczył mnie, że nazywanie uczuć po imieniu mija się prawie zawsze z celem :)
Pancolek śle pozdrowienia!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bardzo drogie memu sercu staja sie Pancolkowe slowa i rowniez przesylam pozdrowienia :D Troche mi zal drugiego dwuwersu, ale jak do bani to wyrzuce... Poczekam jeszcze na inne opinie. Z doslownoscia sie oczywiscie zgadzam, ale jak to zmienic? Brak pomyslu odbija sie echem w mojej glowie :)
Opublikowano

Ojej. aż buziaka wyślę :* A drugi dwuwers może inaczej ująć? Pętla-okej, ale już 'słowa' za oklepane. A najlepsze na walkę z dosłownością jest czytanie! :D tak mi wszyscy tutaj radzili i mieli rację. Codziennie na orgu czytam sobie zarówno 'nowinki', jak i klasykę (może nie po nickach, żeby się nie narazić :)). Naprawdę pomaga. Pozdrawiam też i czekam na efekt finalny.
Pancolek :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Też tak przypuszczam :) @iwonaroma Czyli maks siódemki zęby :) @Berenika97 Tak, to taka właśnie historia, świetnie ją uchwyciłaś :) @Sylwester_Lasota Dziękuję i również pozdrawiam. @wierszyki To nie absurd, to real :)
    • W tej ciemności, wśród drzew i ścieżek podleśnych kroczyłem patrząc na pnie rzeczy smutnych, na ciemniejące gałęzie myśli ich kora nierówna, ich korzenie poplątane. Potykając się o nie, łamałem kości, naciągałem mięśnie, naznaczone znamieniem czasu pnie ponacinane uznawałem za znak sędziwości W mądrości swojej jednak nie pojąłem że nie należy zatrzymywać się nad nimi, pochylać głowy nad tymi stertami gruzu rozsypanego przez tych, co nie mają na uwadze przechodniów , którzy w cieniu księżca odszukiwali drogi do nieba lecz ja nie pójdę już za ułudą, ze łzami już nie przyjdę przytulać brzoz wysokich światło księżyca pomimo blasku odbija zaledwie promienie słoneczne, a sklepienie wciąż ciemne i tak potykając sie raz za razem, updadłem niczym martwy resztkami tchu pacierz zmawiając, posłyszałem tylko słowa: po prostu idź gdzie światło i ciepło - tego do końca nie wiem lecz wstałem i poszedłem nie patrzac za siebie
    • @ViennaP Zgadzam się z Twoim komentarzem. Choć dobro to jedno, a siły zła to drugie, podobnie jak ludzka przewrotność i przekora :) @Berenika97 No pewnie coś w ten deseń, ale czy o to chodziło to nie wiem, ale bardzo dziękuję za piękny i staranny komentarz :)
    • @Milady w moim jest to spółka z kosmatym, oczywiście z ograniczoną odpowiedzialnością. Pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Miało być z przerzutnią do następnego wiersza, ale kilka razy to edytowałem i chyba nieco przekombinowałem. :) Może być chcą.     Ślepcom nawet świeca nie pomoże...   Dziękuję :)   Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...