"Dawniej Jasiu"

[Przemyslaw Krupa]

Umieram wśród radosnych ludzi,

czasem zakładam sobie kajdany na rękach,

kluczyk wręczam któremuś z Was.



W te dni uwielbiam chodzić na wódkę,

by znaleźć pilnik, lecz tam

nik nie słyszał o takiej konstrukcji

bądź słyszeć nie chce.



Czarne źrenice w czystym białku się mieniące,

to pasterze z kosami w dłoniach,

po cichu budujący z nakrętek wieże.



Nie wypiłem ani kolejeczki.

Posądzona mnie o "oddalenie się od stada".



Nałożenie kajdan na nogi,

to doniosła uroczystość, rodzinna

ale i w gronie przyjaciół.



Każdy przeżywa to święto przeważnie raz w życiu.

Mówią, że najlepiej je obchodzć w dzieciństwie.

To wzruszająca chwila.

O przyczynie, których zapominam następnego ranka

[orbitowanie bez cukru]

to raczej nie proza, jednak początek niezły...potem się już psuje.pozdr obc:)