Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

druga filiżanka


Rekomendowane odpowiedzi

daruję taką zwykłą
z wirtualnej porcelany
do ust złotoustych
z ostrym makijażem

daruję luźne myśli
z prawdą w tytule
z wykazem faktów
do czytania przed snem

nie daruję głosu
głupio troskliwego
co się potem załamał
ze wstydu

nie daruję nic więcej
nawet gdybyś chciała
nie daruję
braku szczypty wiary




styczeń 2006

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Egze, to mnie nie przekonuje:

do ust złotoustych
by była do twarzy
- za dużo o jedno "do" i za dużo o jedno "ust".
Ale ja tak tylko subiektywnie.

No i ostatni wers: gdyby go nie było, to w mojej opinii nic by się nie stało.

Pozdrawiam, taki umiarkowany ten tekst - nie ciska się, ale jest stanowczy.
Fajnie:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Stasiu
przede wszystkim serdecznie dziękuję za cenną podpowiedź.
Masz 100% rację z tym "bez zaufania".

Za pozdrowienia dziękuję
ale oboje ?!
Chwileczkę, możesz pozdrawiać nawet ich troje :)
ale w tym wypadku wypada tylko MNIE :)))))))))

Też b. serdecznie :)

PS. Stasiu, bo ten wiersz,
to jest rozliczeniowy :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj Adamie

a wiesz, że nawet zmusiłeś mnie do zastanowienia
ale jednak zostanę przy 'daruję"
po pierwsze, niech zostanie powtarzające się - daruję /nie daruję
a po drugie .........
.... już wybaczyłem :)
bo ja nie z tych co to uparci, zawzięci :))
a jest pewna delikatna różnica między nie daruję i nie wybaczę
myślę, że nie daruję- to taka lekka reprymenda - chyba :)

Dzieki Ci serdeczne
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ja akurat nie piszę fantastyki, nawet bym nie potrafił. Nie mam zresztą takiej potrzeby. Tylko o tym co sam przeżyłem materialnie lub duchowo lub bliskie mi osoby doświadczyły.
    • gdybym potrafił jak nie potrafię skraść letnim brzaskom ptasie szczebioty z kredką do oczu zielonych barwień i flakonikiem woni lipcowych   a nocom w pełni tym lunatyczkom co nad dachami wśród snów się snują by blaskiem sierpnia móc się zachłysnąć uszczknąć co nieco na jesień burą   to rozmazanym dniom listopada gdy już nadejdą spłakane szare mógłbym makijaż słońcem nakładać z tych wykradzionych tak płochych marzeń   i porwać ciebie w mój świat w błękicie byś była kwiatem a ja motylem i razem z tobą nim się zachwycić lecz wyobraźni czy masz na tyle
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Kocha nie kocha lubi szanuje wróżba witkami los dwojga splata spadają listki snując fabułę płacząca wierzba zna przyszłe lata   Co komu jeszcze w gwiazdach pisane nim czas wysypie treść z piaskownicy na świat szeroki i pełen wrażeń między słowami naszej ulicy   Mała ławeczka pod jarzębinką korale drobną rączką zakryte odgadnij liczbę jeden do czterech odbierz całuski i baw się życiem       Na naszym podwórku wróżono z witek wierzby płaczącej, odrywając kolejne listki wraz z naprzemiennie wyliczanymi słowami z pierwszego wersu. Ostatni był wyrocznią. Na ławeczce pod jarzębinką zwyczajowo gromadziły się nieco starsze dzieci. Stare drzewo, pamiętające wiele pokoleń, rosło pod sporym kątem, tak że opadające gałęzie tworzyły coś w rodzaju domku chroniącego przed mniejszym deszczem lub letnim upałem. Zabawa nazywała się kotki(wierzbowe), lecz u nas ich rolę pełniły czerwone koraliki wiszące nad rozmarzonymi głowami. Dziewczynka ukrywała w dłoni sekretną ich liczbę, od jednego do czterech, a zadaniem chłopca było jej odgadnięcie. Gdy mu się to udało miał prawo odebrać całuska.  
    • @aff no widzisz nie jest tak źle ze starym kredensem  Pozdrawiam Kredens nie taki znowu stary
    • @aff Dziś chyba jaśniejszą mam "głowę"  Tytuł z treścią związałam w jedną drogę ...

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...